Aanval op Syrië zet relatie met Rusland op scherp en brengt geen vrede in Syrië

Afgelopen nacht heeft president Trump – die tijdens zijn verkiezingscampagne aangaf een nieuwe, gematigder benadering ten aanzien van de oorlog in Syrië voor te willen staan – Amerikaanse kruisraketten af laten vuren op een Syrische luchtmachtbasis bij Homs.

Dit als publieke strafmaatregel tegen de gifgasaanval tegen Syrische burgers waar ook hij de hand van de Syrische regering in zegt te zien. De foto’s die de hele wereld zijn overgegaan leveren voldoende bewijs van de vreselijke gevolgen van deze gifgasaanval, maar de bewijzen onder de beschuldigingen richting Syrische regering zijn minder overtuigend en lijken eerder gebaseerd op een veroordeling vooraf. Er zijn in de geschiedenis meer aanvallen opzettelijk aan de verkeerde partij toegeschreven om deze partij vervolgens militair aan te kunnen pakken. Met het Tonkin-incident als bekendste voorbeeld.

Het betreft hier een meer dan gevaarlijk moment. Er is sprake van een totale oorlogssituatie. En het is geen geheim dat president Trump een impulsief en veelal slecht-geïnformeerd bestuurder is. Zijn regering werd gedurende de eerste maanden gekenmerkt door meerdere misstappen, nederlagen en genante vertoningen. Na dit alles zou hij uit kunnen zijn op een “succes” en gelet de reacties van zijn Westerse bondgenoten op de raketaanval van afgelopen nacht, waarbij zijn grootste criticaster Guy Verhofstand zelfs twitterde “de eerste keer dat ik het niet diametraal tegenover Trump sta”, is hij daarin geslaagd.

Hoe anders in 2013. Net als toen hebben verschillende deskundige waarnemers er al op gewezen dat de gifgasaanval alle kenmerken heeft van een zogenaamde “valse vlag” operatie. De Syrische regering heeft, net als toen, geen enkel belang of motive om deze aanval uit te voeren. (Zie hiervoor: http://worldbeyondwar.org/syria-gas-attack-almost-certainly-false-flag/ en http://21stcenturywire.com/2017/04/04/reviving-the-chemical-weapons-lie-new-us-uk-calls-for-regime-change-military-attack-against-syria/)

Eén de leiders van de Amerikaanse organisatie “Veterans for Peace”, Gerry Gondon, heeft er reeds op gewezen dat het nieuws over de gifgasaanval door de rebellen in Syrië naar buiten is gebracht via hun eigen media die bekend staan voor het creëren van “regime change” propaganda tegen Assd. De bekende onderzoeksjournalist Seymour Hersh heeft verschillende bewijzen en aanwijzingen bijeen gebracht waaruit blijkt dat de laatste grote aanval met sarin-gas waarvan de Syrische regering werd beschuldigd in feite door terroristische groeperingen op Syrische bodem zijn uitgevoerd, daarbij geholpen door Turkije en Saoedi-Arabië. Hersh leverde daarmee ook bewijzen en aanwijzingen dat deze chemische wapens van Libië naar door de Amerikanen ondersteunde Syrische rebellen zijn vervoerd door de CIA en het toen door Hillary Clinton geleide Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.

In de reguliere berichtgeving over de gifgasaanval van afgelopen week worden deze vragen en onderzoeken echter niet genoemd. Er wordt niet kritisch doorgevraagd; er mag vooral nergens aan getwijfeld worden; er worden alleen voorgekookte leugens herhaald en daarbij komen vooral mensen aan het woord die al langer een militaire interventie in Syrië bepleiten.

In 2013 wisten kritische deskundigen en opinieleiders in de Verenigde Staten en Europa de regering Obama er nog van een alomvattende militaire afstraffing te weerhouden. De aanval die Trump afgelopen nacht heeft uit laten voeren wordt echter met instemming begroet. Kennelijk begroeten de bondgenoten hiermee het feit dat Trump met deze aanval is teruggekomen op zijn verkiezingsbelofte om toenadering tot Rusland te zoeken en met de Russen samen aan een vredesregeling voor Syrië te werken. Om dezelfde reden betreuren wij deze stap van Trump: het zet de relatie met Rusland weer op scherp en een vredesregeling in Syrië is weer op grote afstand komen te staan. Het Westen heeft de afgelopen maanden een grote kans op ontspanning laten lopen.

Jan Schaake