achtergronden bij de referendumcampagne van Oorlog is geen Oplossing tegen het Associatieverdrag met Oekraïne
Oekraïne is een land met een bevolking dat uit verschillende nationaliteiten bestaat en met een lange, gemeenschappelijke geschiedenis met Rusland. Van haar geschiedenis in het Russische tsjarenrijk en de Sovjetunie heeft Oekraïne een maatschappijstructuur overgehouden die niet aansluit bij die van het liberale Westen. De keuze tussen Oost en West die het Associatieverdrag afdwingt, is niets minder dan een stap naar de vernietiging van een functionerende Oekraïense maatschappij.
Bij de onafhankelijkheid van Oekraïne begon de Oekraïense nomenklatoera (de partij-elite die in Oekraïne aan de politieke en economische touwtjes trok) zich publieke eigendommen toe te eigenen en politieke partijen op te richten om hun nieuwe, veelal op illegale wijze verkregen bezittingen veilig te stellen. Net als eerdere IMF-dictaten, consolideert het Associatieverdrag deze eigendomsrechten van de oligarchen en veroordeelt daarmee de bevolking tot verdere verarming. Ook ondersteunt ze het culturele vandalisme van de “Oekraïniseringspolitiek” die erop gericht is de historische banden met Rusland door te snijden.
Het Associatieverdrag past in de gecombineerde NAVO- en EU-uitbreiding die na de ineenstorting van de Sovjetunie en het Warschau Pact is ingezet en die er inmiddels toe geleid heeft dat de NAVO en de EU direct aan Rusland grenzen. Door uitzicht te bieden op een lidmaatschap van het Europees-Atlantische blok, heeft het Westen anti-Russische krachten in Oekraïne en Georgië aangemoedigd tot een punt waar het laatstgenoemde land de moed vatte om in 2008 het afgescheiden Zuid-Ossetië binnen te vallen.
De voorwaarden van het Associatieverdrag en de last-minute weigering door de Oekraïense president Janoekovitsj om deze te tekenen, brachten de destructieve gevolgen aan het licht van een afgedwongen keuze tussen Oost en West. Terwijl de bevolking in opstand kwam tegen het autoritaire bewind van de oligarchen, steunden de Verenigde Staten en de Europese Unie een gewapende staatsgreep door Oekraïense fascisten een jaar vóór de presidentsverkiezingen die Porosjenko aan de macht brachten.
De uitbraak van een volksopstand die gekaapt werd door Oekraïnse fascisten en nationalistische milities van wie het dodelijk geweld oogluikend werd toegelaten door het Westen, leidde onherroepelijk tot de activering van eeuwenoude scheidslijnen binnen Oekraïne. In reactie op de gangs die het land onwrichtten, kwamen Russen op de Krim en federalisten in het oosten van het land op hun eigen wijze in opstand tegen Kiev – hetgeen door Rusland gebruikt werd door haar marinehaven in Sebastopol veilig te stellen. De alom voorspelde burgeroorlog die veroorzaakt zou worden door Oekraïne tot een keuze tussen Oost en West te kiezen was nu een feit.
Het neerhalen van Malaysian Airlines vlucht MH17 boven het oosten van Oekraïne is in zeker opzicht een volgende consequentie van de almaar verslechterende situatie ten gevolge van het opvoeren van Westerse druk. Aan de andere kant zou het niet onmiddellijk aan het Associatieverdrag gekoppeld worden als de meeste slachtoffers geen Nederlandse burgers zouden zijn geweest en de Nederlandse regering deze gebeurtenis niet zou uitbuiten om de druk op te voeren op Rusland en de rebellen.
De tragedie van de Oekraïense burgeroorlog als gevolg van beloften en druk van het IMF, de NAVO en de EU bleef voortduren na de wapenstilstand en mate van federalisering die overeengekomen waren in de Minsk akkoorden. De implementatie van het Associatieverdrag houdt het afsnijden van de Oekraïense wapenindustrie van de Russische in en het omvormen van de economie van het land tot één gebaseerd op het exporteren van genetisch gemanipuleerde landbouwproducten en op de exploitatie van schaliegas en -olie. Een economische transformatie die de armoede in het land zal laten toenemen. Het Nederlandse referendum gaat er in feite over of de criminele oligarchen die in Oekraïne aan de macht zijn een goedkeuringsstempel van de EU krijgen.
Het feit dat de MH17-onderzoeken maar niet tot een oordeel kunnen leiden is net zo vreemd als duidelijk in haar intentie. Zo lang er geen duidelijke conclusie over het tegendeel kan worden getrokken, zijn de verdenkingen jegens Rusland, ‘Poetin’ en de rebellen in het oosten van Oekraïne vanaf de eerste dag in het voordeel van het Westen. Dit wordt ook steeds duidelijker naar mate de datum van het Nederlandse referendum over het Associatieverdrag met Oekraïne dichterbij komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten