Nu de onderhandelingen in Genève zijn mislukt nog voordat ze waren begonnen, rijst de vraag waarom Nederland alsnog heeft besloten te gaan bombarderen in Syrië. Nogmaals: in strijd met het volkenrecht, want Syrië is nog steeds een soevereine staat met een regering, of we die nu leuk vinden of niet, en heeft een zetel in de Verenigde Naties. Zolang er door de VN geen resolutie is aangenomen die militair ingrijpen sanctioneert en er van die regering geen verzoek komt om militaire bijstand, is binnendringen van het Syrische luchtruim agressie van de kant van Nederland. Ook al gaat het om het aanvallen van doelen in het gebied dat door ‘IS’ wordt gecontroleerd.
Maar daar wrikt nu juist de schoen. Het Westen, en de belangrijkste partijen die de opstand tegen het Assad-regime steunen, strijden helemaal niet tegen ISIS, hun schaarse luchtaanvallen hebben nauwelijks effect. Nu het regeringsleger en de Koerden in het noorden van Syrië, met steun van de Russische luchtmacht, Hezbollah en Iran, vorderingen maken tegen de opstandelingen ontstaat er pas echt onrust in het anti-Assad-kamp.
