Jordanië ligt ingeklemd tussen Syrië, Irak, Saoedi-Arabië, en Israël. De helft van de bevolking zijn Palestijnen, ooit van hun woongebieden verdreven bij de vestiging van de staat Israël; na de invasie van Irak kreeg Jordanië naar schatting een miljoen Irakese vluchtelingen te verwerken, en nu komen daar nog eens de burgers bij die het geweld in Syrië ontvluchten. Een leek zou denken, geen land om in de huidige omstandigheden zwaar militair materieel aan te leveren.
In Jordanië ontrolt zich immers hetzelfde scenario als in de omringende Arabische landen. De privatisering van openbare voorzieningen die in Tunesië, Egypte en Syrië een belangrijke factor was in het uitbreken van opstanden, heeft Jordanië niet overgeslagen. De drinkwatervoorziening, telecommunicatie en elektriciteit zijn geprivatiseerd en de kosten van levensonderhoud zijn daardoor omhoog geschoten. Volgens Le Monde Diplomatique (augustus 2012) lijdt het land daarnaast grote verliezen door het opdrogen van overboekingen uit de Golfstaten, waar Arabische (m.n. Palestijnse) gastarbeiders vervangen zijn door Aziaten.
Nog afgezien van de Palestijnen en andere vluchtelingen, is Jordanië nooit een ‘nationale’ staat geweest. Koning Abdallah II is bij de bevolking weinig geliefd, maar veel stammen in het zuiden erkennen zijn gezag zelfs helemaal niet. Door geldgebrek is de monarchie ook steeds minder in staat het evenwicht te bewaren tussen de verschillende groepen waaruit de Jordaanse bevolking is samengesteld.
De verkiezingen van afgelopen januari werden geboycot door de oppositie (geleid door de Moslim Broederschap). Stammen die trouw zijn aan de monarchie zijn in het parlement zwaar oververtegenwoordigd; de Palestijnen hebben slechts 13 procent van de zetels. Er is de Jordaanse elite veel aan gelegen om hun aanwezigheid zoveel mogelijk weg te moffelen want in rechts Israël wint het idee om de ‘Palestijnse staat’ gewoon in Jordanië te vestigen, terrein.
De ontevredenheid onder de bevolking over de corruptie en de prijsstijgingen is groeiende, en het enige dat de mensen ervan weerhoudt in opstand te komen is volgens een achtergrondrapport van Al Jazeera (22 januari 2013) het wijdverbreide besef dat Jordanië de laatste stabiele staat in het Midden-Oosten is.
Mocht dit veranderen en de inwoners van Jordanië in opstand komen tegen de door de VS en Israël in het zadel gehouden monarchie, dan heeft die er in ieder geval zestig pantservoertuigen bij om de orde te bewaren. Met groeten uit Nederland!
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten