Het bestand in Oost-Oekraïne dat door ingrijpen van Merkel tot stand kwam toen het leger van Porosjenko op instorten stond bij Debaltseve, houdt nog steeds stand ondanks herhaalde schendingen. Beide partijen zijn ontevreden, de rebellen omdat zonder de havenstad Marioepol het Donbass-gebied economisch moeilijk op eigen benen kan staan, het regime in Kiev omdat de krachten die door de staatsgreep in februari 2014 zijn losgemaakt, niet in bedwang te houden zijn zonder oorlog. Op de foto zijn strijders van het Dnepr-1 bataljon van de oost-Oekraïnse oligarch Kolomoysky te zien die zondag 21 maart het hoofdkantoor in Kiev van de oliemaatschappij Ukrnafta, waar hij aanspraak op maakt, bezet hebben. Want tussen de oligarchen is het weer oorlog.
De oligarchen van Oekraïne hebben alle publieke bezittingen van het land gestolen en daarbij hebben ze elkaar met niets ontziend geweld bestreden. Vooral de carrière van Rinat Achmetov, de rijkste van allemaal, heeft een lang spoor van lijken achtergelaten. De afzetting van Janoekowitsj was eveneens onderdeel van een strijd tussen de verschillende oligarchen. In Rusland was hetzelfde aan de hand onder Jeltsin, maar Poetin heeft in 2000 korte metten gemaakt met die oligarchen die politieke ambities hadden en/of buiten de staat om met buitenlandse belangen onderhandelden (Khodorkovsky, Berezovsky enz.).
