De komst van meer dan honderdduizend migranten naar Europa in de afgelopen maand, en het vooruitzicht dat deze stroom alleen maar zal aanzwellen, is voorpaginanieuws en zal dat nog wel even blijven ook.
Vanochtend zag ik al groepen jonge mannen, op het oog Eritreërs, door Osdorp lopen en in Het Parool van gisteren lees ik dat in de Amsterdamse wijken Nieuw-West (Osdorp, Slotervaart, Geuzenveld) en Zuid-Oost (de Bijlmer) de grote opvang plaatsvindt. Want net als met de bankencrisis worden de gevolgen van de Westerse oorlogspolitiek in het Midden-Oosten en Noord-Afrika afgeschoven op de onderste lagen van de bevolking.
Volgens onderzoek van de NOS hebben gemeenten met een laag inkomen de afgelopen tien jaar meer dan drie keer zoveel mensen opgevangen als gemeenten met rijke inwoners. ‘In Nederland waren er jaarlijks gemiddels 25.283 bedden beschikbaar voor asielzoekers in opvanglocaties. De honderd armste gemeenten in Nederland namen bijna de helft voor hun rekening. De honderd rijkste gemeenten hadden gezamenlijk plaats voor slecht 3354 asielzoekers.’
De stadsdeelvoorzitter van Amsterdam Nieuw-West, Achmed Baâdoud, wijst erop dat de wijk behalve voor de vluchtelingen ook moet zorgen voor mensen die gebruik maken van de bed-bad-broodregeling en uitgeprocedeerde asielzoekers, en vanaf 2016 zullen ook nog eens de stadsnomaden (zwervers) in Nieuw-West aankomen.
Het lijkt erop alsof de menslievendheid vooral in de gegoede kringen heeft postgevat, maar de consequenties gedragen worden door degenen die al moeite hebben de eindjes aan elkaar te knopen. Door de bankencrisis en de EU-politiek om koste wat kost het kapitaal uit de wind te houden, is in Europa een massale verarming opgetreden. Volgens de meest recente cijfers (Eurostat 2012), leefde 20 tot 23 procent van de bevolking in Roemenië, Bulgarije, Spanje en Griekenland onder de armoedegrens. Voor Portugal, Italië, Polen en de Baltische staten praten we over 17 tot 19,5 procent; Engeland, Duitsland en België 14,5 tot 17 procent, en zo verder. Maar zelfs de landen van de EU die in dit opzicht relatief egalitair zijn, Nederland en Tsjechië, hebben zo’n tien procent van de bevolking onder de armoedegrens. En zou het na 2012 allemaal veel beter zijn geworden?
En dat is nog het relatief welvarende Europa. In ons land hebben zelfs de armsten nog iets te besteden. Als je kijkt naar wat de laagste inkomens kwijt zijn aan voeding, is dat in Nederland iets meer dan tien procent, in Noorwegen twintig. De rest gaat naar onderdak, ziektekosten, en overige consumptie. Maar in landen als Argentinië, Sri Lanka, India en Oeganda is 60 à 70 procent van het inkomen van de armsten nodig voor voedsel, en in Armenië en Niger zelfs meer dan 80 procent. Daar is dus weinig of niets over als er onderdak bij komt.
Duitsland heeft de handen op elkaar gekregen met de aankondiging, 800.000 mensen op te nemen. Na het tonen van een wel bijzonder onaangename kant in de Griekse tragedie, was het kennelijk tijd voor een menslievend gebaar. Maar de Duitse overheid heeft ook een rapport opgesteld waarover we minder horen en dat behelst dat er op de arbeidsmarkt nijpende tekorten zijn. Dit betreft voornamelijk de ziekenhuizen, verzorgingshuizen en andere plekken in de laagbetaalde zorgsector, en de Duitse overheid wil onder Syrische en andere vluchtelingen werven voor deze beroepen. Daarnaast verwacht de VN dat Frankrijk in 2050 een grotere bevolking zal hebben dan het herenigde Duitsland! Kortom, de menslievendheid heeft zowel demografische als arbeidsmarktaspecten die te weinig worden belicht. Want zoals al gevoeglijk duidelijk is geworden met de instroom van Oosteuropeanen naar Duitsland, leidt immigratie tot vergroting van het arbeidsreserveleger en verlaging van de lonen, waarmee de overige Europese landen weer worden beconcurreerd..
Wordt het geen tijd dat we onze menslievenheid nog eens tegen het licht houden en de prijs zien die betaald wordt door de Palestijnen, de inwoners van Irak en Libië, Syriërs en Afghanen, Somaliërs en vele anderen voor de Westerse invasies en interventies in het Midden Oosten en Noord Afrika, voor de drone-aanvallen in Pakistan en elders, de voortgaande steun voor de Israëlische bezetting en het bondgenootschap met de reactionaire monarchieën aan de Perzische Golf vanwaaruit het radicale jihadisme wordt gefinancierd? Of worden we pas menslievend als een klein deel van de slachtoffers ons land weet te bereiken?
Kees van der Pijl
Het lijkt erop alsof de menslievendheid vooral in de gegoede kringen heeft postgevat, maar de consequenties gedragen worden door degenen die al moeite hebben de eindjes aan elkaar te knopen. Door de bankencrisis en de EU-politiek om koste wat kost het kapitaal uit de wind te houden, is in Europa een massale verarming opgetreden. Volgens de meest recente cijfers (Eurostat 2012), leefde 20 tot 23 procent van de bevolking in Roemenië, Bulgarije, Spanje en Griekenland onder de armoedegrens. Voor Portugal, Italië, Polen en de Baltische staten praten we over 17 tot 19,5 procent; Engeland, Duitsland en België 14,5 tot 17 procent, en zo verder. Maar zelfs de landen van de EU die in dit opzicht relatief egalitair zijn, Nederland en Tsjechië, hebben zo’n tien procent van de bevolking onder de armoedegrens. En zou het na 2012 allemaal veel beter zijn geworden?
En dat is nog het relatief welvarende Europa. In ons land hebben zelfs de armsten nog iets te besteden. Als je kijkt naar wat de laagste inkomens kwijt zijn aan voeding, is dat in Nederland iets meer dan tien procent, in Noorwegen twintig. De rest gaat naar onderdak, ziektekosten, en overige consumptie. Maar in landen als Argentinië, Sri Lanka, India en Oeganda is 60 à 70 procent van het inkomen van de armsten nodig voor voedsel, en in Armenië en Niger zelfs meer dan 80 procent. Daar is dus weinig of niets over als er onderdak bij komt.
Duitsland heeft de handen op elkaar gekregen met de aankondiging, 800.000 mensen op te nemen. Na het tonen van een wel bijzonder onaangename kant in de Griekse tragedie, was het kennelijk tijd voor een menslievend gebaar. Maar de Duitse overheid heeft ook een rapport opgesteld waarover we minder horen en dat behelst dat er op de arbeidsmarkt nijpende tekorten zijn. Dit betreft voornamelijk de ziekenhuizen, verzorgingshuizen en andere plekken in de laagbetaalde zorgsector, en de Duitse overheid wil onder Syrische en andere vluchtelingen werven voor deze beroepen. Daarnaast verwacht de VN dat Frankrijk in 2050 een grotere bevolking zal hebben dan het herenigde Duitsland! Kortom, de menslievendheid heeft zowel demografische als arbeidsmarktaspecten die te weinig worden belicht. Want zoals al gevoeglijk duidelijk is geworden met de instroom van Oosteuropeanen naar Duitsland, leidt immigratie tot vergroting van het arbeidsreserveleger en verlaging van de lonen, waarmee de overige Europese landen weer worden beconcurreerd..
Wordt het geen tijd dat we onze menslievenheid nog eens tegen het licht houden en de prijs zien die betaald wordt door de Palestijnen, de inwoners van Irak en Libië, Syriërs en Afghanen, Somaliërs en vele anderen voor de Westerse invasies en interventies in het Midden Oosten en Noord Afrika, voor de drone-aanvallen in Pakistan en elders, de voortgaande steun voor de Israëlische bezetting en het bondgenootschap met de reactionaire monarchieën aan de Perzische Golf vanwaaruit het radicale jihadisme wordt gefinancierd? Of worden we pas menslievend als een klein deel van de slachtoffers ons land weet te bereiken?
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten