Volgens de WSJ zouden rebellenleiders op 30 januari jongstleden op een bijeenkomst met agenten van de Amerikaanse en Saoedische inlichtingendiensten in Jordanië overeenstemming hebben bereikt inzake de leveranties.
Met deze wapens zouden de opstandelingen volgens een Arabische diplomaat de verhoudingen op het slagveld drastisch in hun voordeel kunnen wijzigen. De rebellen verzekerden hun gesprekspartners op de genoemde bijeenkomst dat Damascus daardoor zouden kunnen overwegen, president Assad te laten vallen. Daarmee zou dan weer een politieke regeling van het conflict dichterbij komen.
De hoop is daarbij gevestigd op het Zuidelijke Front. Dit staat onder aanvoering van Bashar al-Zoubi, die weer in directe verbinding staat met Westerse en Arabische inlichtingendiensten in een militair commandocentrum in Amman. Daar zouden zich vertegenwoordigers bevinden de elf landen die samen de ‘Vrienden van Syrië’ vormen, onder wie de VS, Saoedi Arabië, Frankrijk en Groot Brittannië. Al-Zoubi was ook een van de weinige rebellencommandanten die voor de laatste ronde onderhandelingen in Genève was.
De Wall Street Journal bericht verder dat de Amerikanen de salarissen van anti-Assad strijders aan het Zuidelijk Front betaalt, en in de genoemde meeting in Jordanië de tweede betaling van een totaal van $3 miljoen aan hun vrienden hebben overhandigd. Voorlopig heeft het Front nog niet veel meer dan een paar kleine plaatsen veroverd, maar zo vlakbij Damascus is de situatie natuurlijk al gauw kritiek. President Obama beoordeelt de situatie als volop in beweging (‘fluid’), en in dat licht moeten we ook de nieuwe bewapeningsplannen zien.
Geen wonder dat de Russische minister van buitenlandse zaken Lavrov de VS heeft beschuldigd de onderhandelingen in Genève te hebben gekaapt om alsnog regimewisseling door te drukken. Het oorspronkelijke communiqué van juni 2012, waarop de onderhandelingen gebaseerd zijn, spreekt van vorming van een overgangsregering, verkiezingen en dialoog, alsmede herziening van de grondwet en het rechtssysteem, maar spreekt nergens over verwijdering van Assad. Door dat nu alsnog te gaan eisen, worden de besprekingen geheel op losse schroeven gezet.
Wat we ons van verkiezingen moeten voorstellen in een grotendeels verwoest land (hier een rebellenstrijder in een straat in Deir Ezzor in oost-Syrië) is natuurlijk een grote vraag.
Zaterdag 15 februari is alweer de laatste dag van de tweede gespreksronde in Genève en alles wijst erop dat ditmaal zelfs niet een vergelijkbaar akkoord als dat betreffende de evacuatie van vrouwen en kinderen uit Homs kan worden bereikt.
Overigens draait de westelijke propagandamachine op volle toeren want zelfs dat akkoord wordt weer aangegrepen voor een nieuwe manoeuvre, ditmaal rond het thema ‘de ontbrekende mannen van Homs’. Zo wordt door de Britse minister van buitenlandse zaken en voormalig koorknaapje van Thatcher, William Hague, gehamerd op de overeenkomst tussen Homs en… Srebrenica in Bosnië, berucht om het bloedbad dat daar onder de ogen van een Nederlandse VN-eenheid werd aangericht door Bosnisch-Servische milities. De suggestie is dat ‘we’ dit niet nóg eens moeten laten gebeuren. Wil iemand dan nog protesteren tegen het opvoeren van de bewapening van de opstand?
Voorlopig doen passagiers van de Israëlische luchtvaartmaatschappij El Al er in ieder geval goed aan om de auto te nemen.
Kees van der Pijl
Als redelijk bekend zijnde met wat er in en rond Srebrenica plaatsgevonden heeft denk ik te begrijpen wat Kees van der Pijl in deze blog bedoelt aangaande de vergelijking Homs/Srebrenica. Uiteraard goed bedoelt maar niet echt een goed geschreven opiniërend artikel dat iedereen duidelijk maakt wat er precies speelt. Het blijft uiteraard een kunst om met zo weinig mogelijk woorden een ingewikkelde situatie te verduidelijken. Alleen de poging al verdient alle lof !
BeantwoordenVerwijderen