Tussen de Russen (nouja, met Clingendael, Radio Free Europe en de NRC)

Zojuist komt de uitnodiging binnen van de eerste bijeenkomst van de groep die van onze regering drie ton heeft gekregen om de anti-Poetin-campagne in Nederland niet te laten inzakken. Na de pijnlijke nederlaag in het Oekraïne-referendum is het immers zaak de oorlogsstemming niet te laten verslappen. Regeren is vooruitzien! Het doel, in dit geval à raison van 12 euro 50 toegang, is om de demonisering van een leider die niet luistert naar de instructies uit het Westen op peil te houden.

De hierboven afgebeelde illustratie bij de uitnodiging geeft die inzet goed weer. En de introductie liegt er niet om. ´Rusland is niet uit het nieuws weg te slaan´. En waarom?

Brief aan Tweede Kamer over duiding referendumuitslag

Met het oog op het Kamerdebat woensdagavond 13 april a.s. over de betekenis die uitslag van het referendum van 6 april jl. over het Associatieverdrag met Oekraïne heeft het Centrum voor Geopolitiek in de bijgevoegde brief haar opvattingen aan de woordvoerders toegezonden. Onder de naam Oorlog is geen Oplossing heeft het Centrum voor Geopolitiek zich ingespannen een doordachte, op feiten en argumenten gebaseerde bijdrage te leveren aan de Nee-campagne.

Geachte leden van de Tweede Kamer,

Aanstaande woensdagavond debatteert u over de betekenis die uitslag van het referendum van 6 april jl. over het Associatieverdrag met Oekraïne zal moeten hebben. In dit referendum of het EU-Associatieverdrag met Oekraïne moest worden geratificeerd, werd door twee-derde van de opgekomen stemmers Nee gezegd. Uit onderzoek van de NOS bleek dat van de thuisblijvers ongeveer een kwart niet had gestemd omdat de regering volgens hen toch niets met een uitslag zou doen.

Discussiepunten over het Associatieaccoord (1). Soevereiniteit

In de discussies in de campagne voor het referendum over Oekraïne werd door diverse Ja-stemmers verwezen naar de ‘soevereiniteit’ van dat land. Met andere woorden, het recht om voor het Westen te kiezen. 

Een staat is soeverein als hij zelfstandig zijn positie in de internationale verhoudingen bepaalt. Dat is een principe dat werd vastgelegd bij de Westfaalse verdragen in 1648 (de vredesverdragen van Münster en Osnabrück die een eind maakten aan resp. de 80-jarige en de 30-jarige oorlog).

Waarom de militaire samenwerking met Oekraïne moet worden geschrapt

Nu premier Rutte heeft aangekondigd een aantal maanden te gaan nadenken over wat er met de uitslag van het referendum over het Associatieverdrag met Oekraïne moet gebeuren, is het aan ons, de Nee-stemmers, om met voorstellen te komen. Wat het eigenlijke EU-deel betreft, daar is van alles aan te doen—maar dan hier, niet noodzakelijk in resp. met Oekraïne. Wat het politieke deel betreft is er wel iets mogelijk en dat is het schrappen van de defensiesamenwerking. Waarom? 

Oekraïne maakt dit halfjaar deel uit van de EU-battlegroup 'Visegrad'

Natuurlijk heeft ook het ombouwen van Oekraïne tot een agrarisch wingewest van de EU op zich al geopolitieke consequenties. Door de plundertocht van de oligarchen, die in plaats van te investeren, hebben ingezet op het maximaal uitbuiten van de bestaande industrieën en de opbrengsten in veiligheid hebben gebracht in Cyprus, Nederland, en andere belastingparadijzen en zwart-geldsluizen, is de oudere industrie achterop geraakt. Vervolgens is door de anti-Russische politiek van na de staatsgreep van februari 2014 de goedkope energievoorziening (Russisch gas) van de meer traditionele industrie afgesneden en zijn de meest geavanceerde bedrijven zoals Antonov, Motor-Sich en andere, van hun belangrijkste afzetmarkt beroofd en gesloten. Tenslotte zorgt de EU-‘vrijhandel’ voor de ombouw naar megaplantages met genetisch gemodificeerde zonnebloem en maïs, alsmede de legbatterijen en plofkipbedrijven van Kosioek, een van de oligarchen. De industrie is afgeschreven, miljoenen zullen werkloos worden. En toch zal de strijd tegen die economische woestijnvorming niet primair in Oekraïne worden gestreden, die staat hier op de agenda. En zoals altijd in de Europese geschiedenis, is het Frankrijk dat daarbij voorop gaat.

De betekenis van het NEE

Het referendum van 6 april is met een klinkende overwinning van het Nee-kamp bekroond. Dat dit nu wordt gekleineerd onder verwijzing naar de geringe opkomst zou je bijna doen vergeten dat er op alle mogelijke manieren is geprobeerd het referendum als middel te kleineren. Wie dan bedenkt dat alle gevestigde partijen, van VVD tot GroenLinks, met de media trouw aan hun zijde, zich consequent voor een Ja hebben ingezet, zal begrijpen dat een tweederde meerderheid voor het Nee van grote betekenis is.

De inzet van Oorlog Is Geen Oplossing NL en het Centrum voor Geopolitiek voor een afwijzing van het EU-Associatieaccoord is er vanaf het begin op gericht geweest de kwaliteit van een Nee te verbeteren. 

Referendumcampagne tegen het Associatieverdrag met Oekraïne

Op 6 april a.s., vindt het referendum over het Associatieverdrag met Oekraïne plaats. Het Centrum voor Geopolitiek voert onder de reeds langer bestaande naam “Oorlog is geen Oplossing” campagne met als kern dat het Associatieverdrag met Oekraïne niet alleen de verhoudingen binnen Oekraïne maar ook die tussen Rusland en het Westen op een onverantwoorde manier (verder) heeft doen verslechteren. Hierdoor is in delen van Oekraïne een daadwerkelijke oorlog gaande en is tussen Rusland en het Westen sprake van een hernieuwde Koude Oorlog waarbij over en weer met de inzet van kernwapens wordt gedreigd.

Alleen al om die reden zou het Associatieverdrag met Oekraïne volgens “Oorlog is geen Oplossing” moeten worden afgewezen en plaats moeten maken voor een stelsel van akkoorden dat recht doet aan de Oekraïense economie die deels afhankelijk is van handelsrelaties met het Westen, deels van die met Rusland en de restanten van de voormalige Sovjet-economie. Deze zienswijze zal Oorlog is geen Oplossing via een viertal campagne-activiteiten de komende vier weken voor het voetlicht brengen:

Porosjenko-gate

Terwijl de media blijven proberen de onthullingen van de Panama-papers richting 'Poetin' te sturen wordt langzaam de conclusie onontkoombaar. De man die, gesterkt door het Associatieaccoord, in Oekraine het 'grote gevecht met de corruptie' gaat leveren is zelf een van de grootste schurken. 

Op de BBC werd het Panama-nieuws voorzien van een foto waarop Poetin de hand schudt van Assad, hoewel beiden niet zelf op de lijst staan maar via vrienden resp. schoonfamilie. Geen vrienden- of familiekring waar je jaloers op moet zijn, maar toch iets anders dan wanneer je zelf de spin in het web bent.

En zo iemand is volgens Kim Dasgupta in The Independent van vandaag onze hoogsteigen Petro Porosjenko.

De 'Chocoladekdoning' had bij zijn aantreden verzekerd dat hij zijn suikerwarenimperium Roshen zou verkopen, maar niet alleen is dat al twee jaar 'niet gelukt', er is nog meer aan de hand. Natuurlijk heeft dagblad Trouw vanochtend al iemand uit de partij van Porosjenko (!) gevonden die verzekert dat de president 'de wet niet heeft overtreden'.

VS geven nieuwe militaire hulp aan Kiev, onze nieuwe bondgenoot volgens het EU-Associatieverdrag

De Amerikaanse vice-president Joe Biden heeft aan Porosjenko nieuwe militaire hulp toegezegd ter waarde van 335 miljoen dollar. Een nuttige herinnering voor diegenen die ons dagelijks toeroepen dat het Associatieverdrag alleen maar over handel gaat—hoewel de laatste dagen een verschuiving is waar te nemen richting 'de jeugd van Oekraine' die 'op ons rekent'. 

Hierboven een deel van de 'jeugd van Oekraine' dat in het oosten het handwerk doet in de burgeroorlog. Dit zijn dan de 'nationalisten' over wie in onze media hooguit een enkel sussend woord wordt gezegd—in een debat in Delft gisteren noemde Kati Piri van de PvdA de moord op anti-Maidandemonstranten in Odessa in mei 2014 een 'samenzweringstheorie'. 

De rol van extreem-rechts in Oekraïne

Een Nieuwe Koude Oorlog

De rol van de media

Waarom je tegen moet stemmen!