Nog nooit zijn in zo korte tijd zoveel raadsels in de wereld opgelost. De verkiezing van Trump en de nederlaag van Hillary? Laat niemand denken dat dit een uiting was van onvrede bij de kiezers, o nee. Waren de mensen gevoelig voor een kandidaat die in plaats van de duizenden miljarden voor overzeese oorlogen, de vervallen infrastructuur en werkgelegenheid in de VS zelf wilde opvijzelen? Welnee, het werd allemaal vanuit Moskou geregisseerd! Hetzelfde met de Brexit, de opkomst van rechts-populisme in Frankrijk en elders, allemaal eenvoudig te verklaren. Poetin!
Nu is als klap op de vuurpijl ook nog eens aan het licht gebracht dat het Nederlandse Oekraïne-referendum van 6 april jl. door de Russen gemanipuleerd is. De man die hiervan het willoze werktuig was, staat hierboven op de foto—scheidend SP-kamerlid Harry van Bommel. Dat wil zeggen, als we de New York Times moeten geloven.
Wat de krant over het referendum te melden heeft draait om het inmiddels niet meer weg te denken begrip 'fake news', nepnieuws. Ik denk dat het niet lang meer zal duren alvorens vriend en vijand het erover eens worden dat de invoering van deze term een rampzalige ontwikkeling is geweest. Het bericht in de New York Times is hiervan zelf een treffend voorbeeld.
Vanaf nu is het gedaan met verschil van beoordeling. Je hebt nieuws (officieel nieuws, de waarheid) en nep-nieuws. Maar degenen die het officiële nieuws in twijfel trekken, zullen dat op hun beurt 'nepnieuws' noemen, en zo wordt iedere dialoog verder onmogelijk gemaakt.
De New York Times maakte in de aanloop naar de invasie van Irak in 2003 een reeks verzonnen of verdraaide berichten openbaar die het publiek rijp maakten voor deze (voorlopig) grootste misdaad van de eeuw. Op 8 november 2001 berichtte de krant dat een Iraakse generaal trainingen voor vliegtuigkapers had bijgewoond. Dit bleek later verzonnen door de Iraakse balling Ahmed Chalabi, vertrouweling van de neocons die op een invasie aanstuurden. Alle volgende valse berichten die de weg moesten vrijmaken voor de invasie, zoals over Iraakse onderhandelingen met al-Qaeda in Praag, aankoop van uraniumoxide ('yellowcake') in Niger door het regime van Saddam Hoessein, de door marteling verkregen 'informatie' dat Irak terroristen trainde in het gebruik van chemische wapens, werden allemaal trouw door de New York Times verslagen, in plaats van onderzocht.
Op 8 september 2002 rapporteerde de krant dat Saddam aluminium buizen wilde kopen voor de verrijking van uranium en waarschuwde niet te wachten tot het bewijs zou zijn geleverd: een paddestoelwolk. Enzovoort.
Maar nu het bericht over het Oekraïne-referendum, ongetwijfeld bedoeld als cadeau aan Harry van Bommel, die donderdag 16 februari afscheid nam. Nog voor het 'nepnieuws' in stelling wordt gebracht, stapelt de krant al fout op fout. Het referendum zou zijn gegaan over een 'trade pact', maar handel is een EU-competentie. Nederland kon zich alleen uitspreken over de politieke implicaties van het associatieverdrag, dat o.a. in politiek-militaire samenwerking en standaardisering voorziet (artikelen 4, 7 en 10).
Van Bommel zou een team Oekraïense tegenstanders van ratificatie hebben gemobiliseerd, om te laten zien dat niet alle Oekraïeners vóór het verdrag waren. In de media waren immers dag in dag uit Oekraïense sporters en jongeren in beeld die om onze steun vroegen, maar dat vermeldt de NYT verder niet.
Daarentegen heeft de New York Times het Van Bommel-team overal in actie gezien, in de media en in het land, en de krant weet bovendien te melden dat het eigenlijk Russen waren OF Russisch-sprekende Oekraïeners (klein verschil; meer dan de helft van Oekraïne is Russischtalig). Ik ben met OorlogIsGeenOplossing weken lang in het hele land actief geweest voor de Nee-campagne, en heb maar één Oekraïense gezien (bij het lanceren van de campagne van de SP, waar ik ook iets mocht zeggen) en één keer een Russische dame die de hele avond zweeg (in Utrecht). Zou zij misschien behoord hebben tot 'de meest actieve leden van het Oekraïne-team die in feite uit Rusland kwamen'—? Maar goed, ik heb ook geen NYT-reporters gezien, en zij hebben natuurlijk hun eigen bronnen.
De New York Times citeert ook De Volkskrant dat de Russen de Nederlandse verkiezingen van 15 maart onder vuur nemen. Maar die krant zit dan ook op hetzelfde anti-'Poetin'-spoor.
Samenvattend: argumenten tegen het Associatieaccoord zijn geen argumenten maar berusten op 'nepnieuws'. De mensen die tegen stemden hadden ook geen argumenten maar waren misleid door het team van Van Bommel dat 'overal in actie' was (behalve dat niemand ze gezien heeft).
Als verkiezingen of referenda een andere uitslag hebben dan 'business as usual', dan is de verklaring simpel. Nepnieuws, Russische hacks en propagandateams van het Kremlin. Alles met de complimenten van Vladimir Poetin.
Kees van der Pijl
Van Bommel zou een team Oekraïense tegenstanders van ratificatie hebben gemobiliseerd, om te laten zien dat niet alle Oekraïeners vóór het verdrag waren. In de media waren immers dag in dag uit Oekraïense sporters en jongeren in beeld die om onze steun vroegen, maar dat vermeldt de NYT verder niet.
Daarentegen heeft de New York Times het Van Bommel-team overal in actie gezien, in de media en in het land, en de krant weet bovendien te melden dat het eigenlijk Russen waren OF Russisch-sprekende Oekraïeners (klein verschil; meer dan de helft van Oekraïne is Russischtalig). Ik ben met OorlogIsGeenOplossing weken lang in het hele land actief geweest voor de Nee-campagne, en heb maar één Oekraïense gezien (bij het lanceren van de campagne van de SP, waar ik ook iets mocht zeggen) en één keer een Russische dame die de hele avond zweeg (in Utrecht). Zou zij misschien behoord hebben tot 'de meest actieve leden van het Oekraïne-team die in feite uit Rusland kwamen'—? Maar goed, ik heb ook geen NYT-reporters gezien, en zij hebben natuurlijk hun eigen bronnen.
De New York Times citeert ook De Volkskrant dat de Russen de Nederlandse verkiezingen van 15 maart onder vuur nemen. Maar die krant zit dan ook op hetzelfde anti-'Poetin'-spoor.
Samenvattend: argumenten tegen het Associatieaccoord zijn geen argumenten maar berusten op 'nepnieuws'. De mensen die tegen stemden hadden ook geen argumenten maar waren misleid door het team van Van Bommel dat 'overal in actie' was (behalve dat niemand ze gezien heeft).
Als verkiezingen of referenda een andere uitslag hebben dan 'business as usual', dan is de verklaring simpel. Nepnieuws, Russische hacks en propagandateams van het Kremlin. Alles met de complimenten van Vladimir Poetin.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten