De plaatsing van Patriot-raketten in Turkije, waartegen OorlogIsGeenOplossing.nl in januari 2013 een picketline organiseerde bij het Ministerie van Defensie, wordt mogelijk vóór het einde van dit jaar beëindigd. In september wordt in Wales een NAVO-top gehouden die daartoe kan besluiten. Alleen voor 2013 raamde ons ministerie de kosten van deze operatie op 42 miljoen euro, exclusief het gebruik van de PAC-3 raketten—maar die zijn niet afgevuurd. Dat was ook niet te verwachten, want het idee dat we die ene verdwaalde mortiergranaat van over de Syrische grens zouden beantwoorden met anti-raket-raketten van 1,5 miljoen per stuk was natuurlijk altijd onzin. We gingen daarheen om volgens gezaghebbende bronnen ‘Nederland op de kaart te zetten’.
Eind dit jaar, en hoeveel miljoen verder—twee keer 42 miljoen?—worden volgens Der Spiegel de Patriots door de NAVO teruggehaald omdat de dreiging van Assads chemische wapens is weggenomen. Alsof de dreiging dat Syrië’s tot zo’n 100,000 man gereduceerde regeringsleger, aan handen en voeten gebonden in het binnenland, het tienmaal zo sterke Turkije zou aanvallen met verboden wapens, ooit heeft bestaan. De werkelijke reden was om net als de eerdere Patriot-plaatsingen, tijdens de eerste Golfoorlog in ’91 en de invasie van Irak in 2003, een Amerikaanse of NAVO-interventie in de rug te dekken; ditmaal is de interventie afgeblazen, dus kunnen de Patriots terug.
Dezer dagen wordt de misdadigheid van de invasie van Irak in 2003 nog eens scherp in het daglicht gesteld door de opmars van de fanatici van de ‘Islamitische Staat van Irak en de Levant’ (ISIL, soms ook ‘en Syrië’, ISIS—‘de Levant’ sluit ook Libanon daarbij in). De standrechtelijke executies van militairen van het regeringsleger, hoe gruwelijk ook, mogen daarbij niet de aandacht afleiden van de hoofdverantwoordelijken voor wat zich hier afspeelt—George W. Bush, Rumsfeld en Cheney in de VS, Tony Blair en Jack Straw in Engeland, en dan de medeplichtigen in Europa, van Berlusconi en Aznar tot onze eigen Balkenende en De Hoop Scheffer.
De ongeslagen brutaalste van het hele stel is natuurlijk Blair, die tot woede van de Britse Conservatieven nog eens onderstreepte dat wat er nu gebeurt, niets te maken heeft met de invasie. Die woede, verwoord door de burgemeester van Londen, Boris Johnson, vloeit niet voort uit een veroordeling van die invasie, maar uit de vrees dat Blair door zijn brutale uitspraken teveel anti-interventiegevoel zal losmaken.
In een gesprek met de Britse Guardian waarschuwt de onlangs afgetreden bemiddelaar Lakhdar Brahimi dat Syrië op weg is een ‘mislukte staat’ te worden, net als Somalië en Afghanistan. Het centrum van het land zal onder controle staan van de regering, de rest zal meer en meer ten prooi vallen aan krijgsheren die hun eigen gebieden beheren. Maar als dit doorzet zal het conflict niet tot Syrië beperkt blijven aldus Brahimi. Het zal overslaan naar de buurlanden, en het hele Midden Oosten in brand zetten.
De Verenigde Staten zijn na eerdere terughoudendheid opnieuw actief geworden. Hilary Clinton verklaarde onlangs dat zij voorstander was van ingrijpen in Syrië maar dat Obama er niet aan wilde. Nu echter is Washington opnieuw actieve steun gaan verlenen aan de opstandelingen, alleen zal het ditmaal nadrukkelijk gaan om de gematigde oppositie. Die wordt getraind en bewapend om te vechten tegen het Assad-regime … en tegen de jihadisten, in een twee-frontenoorlog.
Bij de herdenking van 70 jaar landingen in Normandië waren zowel de Oekraïense president Porosjenko als zijn Russische collega Poetin aanwezig. Gegeven het aandeel van Russen, Oekraïners, enz. in de strijd met de Nazilegers (met verliezen voor de Sovjet-Unie geschat op totaal 20 miljoen mensenlevens), kon de uitnodiging aan Poetin niet ingetrokken worden.
Rusland had tot nu toe geweigerd te praten met de coup-regering in Kiev, maar nu er een gekozen president is, wil men snel met hem aan tafel—bovendien is hij een goede bekende. Het belangrijkste onderwerp voor het (korte) gesprek tussen de twee leiders was de voortgaande strijd in het oosten van Oekraïne. Die strijd is volgens berichten van beide kanten harder en professioneler geworden, maar op zondag 8 juni zijn in Kiev onderhandelingen begonnen over een staakt het vuren tussen Porosjenko en een afgezant van Poetin.
