De plaatsing van Patriot-raketten in Turkije, waartegen OorlogIsGeenOplossing.nl in januari 2013 een picketline organiseerde bij het Ministerie van Defensie, wordt mogelijk vóór het einde van dit jaar beëindigd. In september wordt in Wales een NAVO-top gehouden die daartoe kan besluiten. Alleen voor 2013 raamde ons ministerie de kosten van deze operatie op 42 miljoen euro, exclusief het gebruik van de PAC-3 raketten—maar die zijn niet afgevuurd. Dat was ook niet te verwachten, want het idee dat we die ene verdwaalde mortiergranaat van over de Syrische grens zouden beantwoorden met anti-raket-raketten van 1,5 miljoen per stuk was natuurlijk altijd onzin. We gingen daarheen om volgens gezaghebbende bronnen ‘Nederland op de kaart te zetten’.
Eind dit jaar, en hoeveel miljoen verder—twee keer 42 miljoen?—worden volgens Der Spiegel de Patriots door de NAVO teruggehaald omdat de dreiging van Assads chemische wapens is weggenomen. Alsof de dreiging dat Syrië’s tot zo’n 100,000 man gereduceerde regeringsleger, aan handen en voeten gebonden in het binnenland, het tienmaal zo sterke Turkije zou aanvallen met verboden wapens, ooit heeft bestaan. De werkelijke reden was om net als de eerdere Patriot-plaatsingen, tijdens de eerste Golfoorlog in ’91 en de invasie van Irak in 2003, een Amerikaanse of NAVO-interventie in de rug te dekken; ditmaal is de interventie afgeblazen, dus kunnen de Patriots terug.
Ons kan echter alles wijsgemaakt worden—toen tot de uitzending was besloten, kregen we in de media ‘human interest’-verhalen voorgeschoteld over de charmante vrouwelijke ‘vuurleidster’ die niettemin op de knop zou drukken, enz. En volgens Clingendael-directeur Ko Colijn ging het erom ‘ons op de kaart te zetten’. ‘Voor Nederland is er nauwelijks keus. In tijden dat geklaagd wordt dat de krimpende krijgsmacht onze invloed in de wereld doet slinken, is de Patriot een niet te negeren gelegenheid om het tegendeel nog even te bewijzen,’ aldus Colijn, ooit een geducht onderzoeksjournalist, in december 2012.
Naast de afgeblazen interventie is het volgens Der Spiegel voor zowel Duitsland als Nederland onmogelijk gebleken om de dure farce vol te houden, we hebben namelijk te weinig ‘vuurleid/sters’. Kortom, in een tijd van niets ontziende afbraak, hebben we rond de 80 miljoen Euro besteed aan deze missie.
En wat hebben we intussen bereikt?
De Brits-Amerikaanse invasie van Irak (met instemming van de Nederlandse regering) en de Westerse steun aan de opstand tegen het Assad-regime in Syrië (eveneens met nadrukkelijke instemming van Den Haag) hebben inmiddels geleid tot het feitelijk uiteenvallen van deze twee landen. Dat heeft de Amerikaans-Britse, NAVO en/of EU-bemoeienis met het Midden-Oosten en de Islamitische wereld, inclusief de Patriots waarmee Nederland zich ‘op de kaart heeft gezet’, opgeleverd.
Terwijl in het noorden de Koerden de facto een eigen staat hebben gevormd (dit geldt vooral voor de Iraakse Koerden, die sinds een week of twee zelfstandig de olieëxport ter hand hebben genomen via Turkije), is in het hart van het gebied de Islamitische Staat van Irak en de Levant gevormd (ISIL, in rood aangegeven). Daar is ‘de kaart’ waar we ons weer opgezet hebben!
Eindelijk is de vijand waarnaar vanaf het einde van de Koude Oorlog is gezocht, een territoriale realiteit geworden, al is de knoop waarin we verwikkeld zijn geraakt, bijna onontwarbaar geworden. Want wie steunt wie nu eigenlijk nog?
Obama en Cameron hebben tot vervelens toe herhaald dat Assad moet vertrekken, maar kondigen nu luchtaanvallen tegen ISIL aan. De jihadisten van ISIL voeren tegelijk door de VS aan Irak geleverde, gepantserde Humvees, die ze rond Mosoel buitgemaakt hebben, en ander modern wapentuig aan om de strijd om Aleppo kracht bij de zetten. Zover zijn ze nog niet, omdat ze aan de Syrische grens bij Azaz nog gewikkeld zijn in gevechten met eenheden van het Vrije Syrische Leger. Maar de VS overwegen weer de commandanten van het VSL die het goed doen, direct te bewapenen.
Nu komen de wapens in de praktijk terecht bij die groepen die grensposten controleren, waar de genoemde gevechten plaatsvinden. Daar kunnen ze een deel van wapens die door andere groepen binnengesmokkeld worden, opeisen. ISIL heeft naast alle Syrisch-Iraakse grensposten (op één na) ook de enige Iraaks-Jordaanse grenspost onder controle. Als ze nog meer Syrisch-Turkse grensposten veroveren, zal hun macht en de tol die ze heffen op wapensmokkel alleen maar toenemen.
ISIL streeft naar een nieuw Kalifaat (ooit bekleed door de Sultan van het Ottomaanse Rijk, en in 1924 door Atatürk opgeheven) en heeft al-Qaeda/al-Noesra ruimschoots ingehaald. Het blijkt ook een nog veel grotere aantrekkingskracht uit te oefenen op jonge Moslims die zich in Europa en elders ontheemd voelen. Volgens Agence France-Presse maakt ‘Nederland zich zorgen’ over deze toeloop; er zouden al 100 uit ons land afkomstige strijders in Syrië zijn, waarvan er 10 vermoedelijk zijn omgekomen, en nu vreest men nieuwe toeloop. Maar we waren toch vóór de regime-wisselingen in Irak en Syrië (èn Libië, èn Egypte…), waarom dan nu zorgen?
Daar is helaas alle reden voor. De terreuraanslag op het Joods Museum in Brussel, waarbij een naar Frankrijk teruggekeerde Syrië-ganger zijn kalasjnikov leegschoot op bezoekers, herinnert eraan dat dit jihad-toerisme vooral in Europa niet zonder gevolgen zal blijven. Daarbij moet vooral gevreesd worden voor het lot van onze medeburgers van joodse afkomst, die ongeacht of ze zich überhaupt ‘joods’ voelen of op een zionistisch standpunt staan, medeverantwoordelijk worden gehouden voor de Israëlische politiek in het Midden-Oosten—een idee dat door Israël zelf actief wordt gepropageerd.
Ook hier is de vraag, wie wie nu eigenlijk steunt. Want Israël doet er alles aan om door aanvallen op het Syrische regeringsleger de positie van ISIL en andere rebellengroepen te versterken. Gisteren, 23 juni, werden bij Israëlische luchtaanvallen weer tien Syrische soldaten gedood en tanks en artillerie vernietigd. Alles uit vergelding vanwege de dood van een Israëlische jongen in een auto door een naar het zich laat aanzien verdwaald projectiel. Het Syrische leger heeft verantwoordelijkheid hiervoor ontkend; het antitankwapen (!) waardoor de auto werd geraakt is van een type dat door de Amerikanen aan de opstand is geleverd. Dus Israël steunt de radicale Islam (ook door zijn terreur tegen de Palestijnen), Amerika bewapent de opstand tegen Assad maar wil ook ISIL aanvallen.
Nederland is overal voor maar maakt zich ook zorgen. In zo’n situatie kun je de Patriots maar beter terughalen.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten