In het eerste stukje over het RVV-rapport inzake MH17 ging het over het ontbreken van de Amerikaanse satellietgegevens. Ogenschijnlijk niet spectaculair maar in wezen is daarmee het hele onderzoek onderuit gehaald. Waartoe dient het ‘bondgenootschap’, waar is de beloning voor ons trouwe achter Washington aan lopen, als het neerhalen van een vliegtuig met honderden Nederlanders aan boord alleen maar een verwijzing oplevert naar ‘staatsgeheim’?
Nu wat er wèl in het rapport staat, en wel over de radargegevens. Om te beginnen die van de AWACS-vliegtuigen van de NAVO, die al of niet iets hadden waargenomen.
Twee AWACS-toestellen patrouilleerden op het tijdstip van de ramp boven Roemenië en Polen, buurlanden van Oekraïne. Wat zagen ze?
Na van de CIA nul op rekest te hebben gekregen over de satellietinformatie ging de RVV uiteraard bij de NAVO navragen wat de AWACS hadden waargenomen. Het antwoord van de NAVO-opperbevelhebber in Europa (‘SACEUR’) was dat MH17 gezien was totdat het toestel het gebied verliet dat door de AWACS bestreken werd en er werd geen informatie verkregen die van betekenis was voor het onderzoek (p. 44, Engelse versie). Het rapport herhaalt in de conclusie van dit gedeelte, ‘AWACS vliegtuigen van de NAVO hadden geen informatie die betrekking had op het onderzoek’ (idem).
Nu zijn de AWACS natuurlijk niet voor veel geld aangeschaft om boven twee buurlanden een vliegtuig boven Oekraïne al niet meer te kunnen zien. De AWACS toestellen zijn van zo’n onschatbare waarde, aldus bijv. de Defense Industry Daily, omdat de roterende radar en de boordcomputers ‘een volledig beeld geven van honderdduizenden vierkante mijl luchtruim’.
Met andere woorden, MH17 had ver voorbij de Oeral moeten zijn, ergens boven Oost-Siberië, alvorens de AWACS het toestel kwijt waren.
Dat SACEUR de RVV hier met een kluitje in het riet stuurt wordt bevestigd door (alweer) de antwoorden van de Duitse Bondsregering op de vragen van Die Linke op 9 september 2014 (document 18/2521 Deutscher Bundestag).
Vraag 12, Is er informatie van de AWACS radarvliegtuigen op de betreffende datum?
Antwoord, ja.
(…)
Vraag 14, Hebben deze toestellen enige radarsignalen opgevangen die wijzen op luchtdoel-, lucht-lucht-, of andere raketten die MH17 geraakt kunnen hebben?
Antwoord, ja, een niet-geïdentificeerd radarsignaal en een signaal van een luchtdoelraket van het type SA-3.
Een ‘niet-geïdentificeerd radarsignaal’, moeten we aannemen, is een vliegtuig dat zijn transponder (waarmee het zichzelf identificeert op de radar) heeft uitgeschakeld, dus een militair vliegtuig (of bijv. een dat gekaapt is zoals op 9/11). Een Buk-raket is overigens een SA-11 (rapport p. 132), dus de AWACS zagen een heel andere raket. Joost Niemöller schrijft in zijn nog steeds relevante MH17—De Doofpotdeal (pp. 128-9) dat de Duitse regering deze gegevens ook aan de RVV heeft doorgegeven, maar het rapport citeert alleen SACEUR: niets gezien.
Gelukkig waren er nog andere radars operationeel. Om te beginnen, de radar van de Russen. Deze hadden Kiev in hun eerste persconferentie een verklaring gevraagd voor de aanwezigheid van een militair toestel in de nabijheid van MH17, alsmede een overzicht van hun operationele luchtafweerinstallaties op het moment van de ramp. Maar laten we ons tot het RVV-rapport bepalen.
Daarin wordt de Russen de les gelezen dat ze weliswaar de primaire en secundaire radargegevens hebben overgedragen (‘primair’ is het waarnemen van grote objecten met echo, ‘secundair’ de transponder-signalen) maar alleen in bewerkte vorm, d.w.z. nadat de computer er een plaatje van heeft gemaakt. De ruwe gegevens ontbreken, volgens de Russen omdat ze die volgens de ICAO-regels alleen hoeven te bewaren voor het eigen grondgebied; volgens de RVV maken die regels geen onderscheid inzake grondgebied. Het rapport signaleert het ontbreken van de ruwe data (p. 39) en spreekt de Russen hierover bestraffend toe (p. 167).
En de Oekraïense radar? Die heeft niets waargenomen, want de civiele radar was niet aan vanwege gepland onderhoud, en de militaire radar was niet aan omdat er geen militaire vliegtuigen in de lucht waren (p. 38).
Het kan allemaal. Zoals de filosoof Bertrand Russell ooit zei, het is mogelijk dat er een theepot rond de planeet Jupiter cirkelt, het is alleen niet erg waarschijnlijk.
Wie bedenkt dat in die dagen bij de NAVO en in Oekraïne de vrees bestond dat Rusland militair zou interveniëren (rapport, p. 188), overigens een van de mogelijke redenen waarom Kiev de luchtafweer in staat van paraatheid had gebracht (de rebellen hebben geen vliegtuigen), zal begrijpen dat het op zo’n moment op z’n minst vreemd is om de civiele radar af te zetten voor onderhoud, en de militaire omdat er geen militair toestel in de lucht zou zijn.
Maar daar wijdt het rapport verder geen aandacht aan, wel aan vragen of MH17 misschien door een meteoor is getroffen, hoe zwaar het toestel woog, of de bemanning gezond was, en ga zo maar door. De Nederlandse regering zou dit rapport eigenlijk terug moeten geven om het nog eens over te doen, het is een dikke onvoldoende.
Kees van der Pijl
Na van de CIA nul op rekest te hebben gekregen over de satellietinformatie ging de RVV uiteraard bij de NAVO navragen wat de AWACS hadden waargenomen. Het antwoord van de NAVO-opperbevelhebber in Europa (‘SACEUR’) was dat MH17 gezien was totdat het toestel het gebied verliet dat door de AWACS bestreken werd en er werd geen informatie verkregen die van betekenis was voor het onderzoek (p. 44, Engelse versie). Het rapport herhaalt in de conclusie van dit gedeelte, ‘AWACS vliegtuigen van de NAVO hadden geen informatie die betrekking had op het onderzoek’ (idem).
Nu zijn de AWACS natuurlijk niet voor veel geld aangeschaft om boven twee buurlanden een vliegtuig boven Oekraïne al niet meer te kunnen zien. De AWACS toestellen zijn van zo’n onschatbare waarde, aldus bijv. de Defense Industry Daily, omdat de roterende radar en de boordcomputers ‘een volledig beeld geven van honderdduizenden vierkante mijl luchtruim’.
Met andere woorden, MH17 had ver voorbij de Oeral moeten zijn, ergens boven Oost-Siberië, alvorens de AWACS het toestel kwijt waren.
Dat SACEUR de RVV hier met een kluitje in het riet stuurt wordt bevestigd door (alweer) de antwoorden van de Duitse Bondsregering op de vragen van Die Linke op 9 september 2014 (document 18/2521 Deutscher Bundestag).
Vraag 12, Is er informatie van de AWACS radarvliegtuigen op de betreffende datum?
Antwoord, ja.
(…)
Vraag 14, Hebben deze toestellen enige radarsignalen opgevangen die wijzen op luchtdoel-, lucht-lucht-, of andere raketten die MH17 geraakt kunnen hebben?
Antwoord, ja, een niet-geïdentificeerd radarsignaal en een signaal van een luchtdoelraket van het type SA-3.
Een ‘niet-geïdentificeerd radarsignaal’, moeten we aannemen, is een vliegtuig dat zijn transponder (waarmee het zichzelf identificeert op de radar) heeft uitgeschakeld, dus een militair vliegtuig (of bijv. een dat gekaapt is zoals op 9/11). Een Buk-raket is overigens een SA-11 (rapport p. 132), dus de AWACS zagen een heel andere raket. Joost Niemöller schrijft in zijn nog steeds relevante MH17—De Doofpotdeal (pp. 128-9) dat de Duitse regering deze gegevens ook aan de RVV heeft doorgegeven, maar het rapport citeert alleen SACEUR: niets gezien.
Gelukkig waren er nog andere radars operationeel. Om te beginnen, de radar van de Russen. Deze hadden Kiev in hun eerste persconferentie een verklaring gevraagd voor de aanwezigheid van een militair toestel in de nabijheid van MH17, alsmede een overzicht van hun operationele luchtafweerinstallaties op het moment van de ramp. Maar laten we ons tot het RVV-rapport bepalen.
Daarin wordt de Russen de les gelezen dat ze weliswaar de primaire en secundaire radargegevens hebben overgedragen (‘primair’ is het waarnemen van grote objecten met echo, ‘secundair’ de transponder-signalen) maar alleen in bewerkte vorm, d.w.z. nadat de computer er een plaatje van heeft gemaakt. De ruwe gegevens ontbreken, volgens de Russen omdat ze die volgens de ICAO-regels alleen hoeven te bewaren voor het eigen grondgebied; volgens de RVV maken die regels geen onderscheid inzake grondgebied. Het rapport signaleert het ontbreken van de ruwe data (p. 39) en spreekt de Russen hierover bestraffend toe (p. 167).
En de Oekraïense radar? Die heeft niets waargenomen, want de civiele radar was niet aan vanwege gepland onderhoud, en de militaire radar was niet aan omdat er geen militaire vliegtuigen in de lucht waren (p. 38).
Het kan allemaal. Zoals de filosoof Bertrand Russell ooit zei, het is mogelijk dat er een theepot rond de planeet Jupiter cirkelt, het is alleen niet erg waarschijnlijk.
Wie bedenkt dat in die dagen bij de NAVO en in Oekraïne de vrees bestond dat Rusland militair zou interveniëren (rapport, p. 188), overigens een van de mogelijke redenen waarom Kiev de luchtafweer in staat van paraatheid had gebracht (de rebellen hebben geen vliegtuigen), zal begrijpen dat het op zo’n moment op z’n minst vreemd is om de civiele radar af te zetten voor onderhoud, en de militaire omdat er geen militair toestel in de lucht zou zijn.
Maar daar wijdt het rapport verder geen aandacht aan, wel aan vragen of MH17 misschien door een meteoor is getroffen, hoe zwaar het toestel woog, of de bemanning gezond was, en ga zo maar door. De Nederlandse regering zou dit rapport eigenlijk terug moeten geven om het nog eens over te doen, het is een dikke onvoldoende.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten