Onderhandelingen in Berlijn, geweld op de grond, nieuwe onderhandelingen in Minsk

Gisteren kwamen er berichten over een bloedbad aangericht onder vluchtende burgers uit het gebied rond Donetsk en/of Loegansk. Volgens de Guardian waren er nal vijftien lichamen gevonden na een beschieting met ‘Grad’-raketten (hieronder in stelling bij een pro-Kiev-militie), ondanks dat de bussen in het konvooi duidelijk van witte vlaggen was voorzien en vrouwen en kinderen richting Russische grens vervoerde, waarvan ze nog zo’n 8 kilometer verwijderd waren. Tenzij dit een toevallige samenloop was, is de vrees dat het begin van overleg, geweld van de Oekraïense fascisten uitlokt, dus helaas opnieuw bewaarheid. 

De Oekraïense legerleiding kwam direct met de inmiddels vertrouwde verklaring dat de oost-Oekraïense opstandelingen dit expres hebben gedaan om Kiev in een kwaad daglicht te stellen, maar net als bij vorige incidenten is dat volledig ongeloofwaardig. Zo’n redenering is alleen plausibel als er een brede publieke opinie anti-Kiev zou zijn, die zo bespeeld zou kunnen worden, en die is er niet. In Europa en Amerika is de stemming alleen maar radicaal anti-‘Poetin’, dus wat valt er te winnen? De absurde details in de officiële lezing over de rol van de rebellen laat ik verder rusten. 

Safe Haven voor christenen in Irak is onwenselijk en irreëel

http://oorlogisgeenoplossing.blogspot.nl/p/a-safe-haven-for-christians-in-iraq.html

Vier lokale Assyrische PvdA-politici doen via een brief, een petitie en een hongerstaking een dringend beroep op de minister van Buitenlandse Zaken, hun partijgenoot Frans Timmermans, om in te grijpen en christenen in Irak te beschermen tegen de door ISIS op hen gepleegde genocide (Nederlands Dagblad, 18 augustus 2014). Driekwart van hun oproep kunnen we als Aramese Beweging voor Mensenrechten (ABM) voluit onderschrijven en hebben we de afgelopen weken en maanden ook zelf herhaaldelijk bij de minister bepleit: “de systematische vervolging in Irak te erkennen als een genocide, de bevolking te blijven voorzien van primaire levensbehoeften en zich blijvend in te zetten voor de rechten van etnische en religieuze minderheden in Irak”.

Wat we echter niet kunnen onderschrijven is het eerste en, blijkens de diverse posters en spandoeken op de locatie van de hongerstaking, belangrijkste eis namelijk: “(humanitaire) te interveniëren in Irak om een Safe Haven te creëren in de Nineveh vlakte voor de christenen”. De omvorming van de Ninevé-vlakte tot een christelijke autonome regio in Irak (naar analogie of als onderdeel van de Koerdische Autonome Regio in Irak) wordt al enkele jaren bepleit door verschillende buiten Irak gevestigde Assyrische organisaties maar wordt door de meeste christenen in Irak als onwenselijk en irreëel gezien.

Nu de rekening voor Europa gaat oplopen, overleg: maar Kiev heeft geen greep op de strijders die in het oosten huis houden

Gisteren, 17 augustus, is in Berlijn overleg begonnen tussen Duitsland, Frankrijk, Oekraïne en Rusland, op het niveau van de ministers van buitenlandse zaken. En terecht, want niet alleen Rusland, ook de EU gaat zware schade oplopen (Oekraïne is al failliet, en elk bombardement op Loegansk of Donetsk maakt de kans dat dit allemaal weer opgebouwd wordt, kleiner). Voor de zoveelste keer lijkt het alsof een akkoord binnen handbereik is. Op grond van eerdere wendingen in de loop der dingen moeten we echter vrezen dat er één dezer dagen iets gebeurt waardoor een overeenkomst alsnog wordt doorkruist. Een aanval op het Russische hulpkonvooi zou zo’n incident kunnen zijn. Maar het zou wel eens kunnen dat Duitsland ditmaal echt een halt wil toeroepen aan verdere escalatie want dit gaat geld kosten. 

Een belangrijk probleem bij het in de hand krijgen van de strijd in oost-Oekraïne is niet zozeer dat Rusland weinig greep heeft op de gewapende groepen daar, want die hebben al aangegeven dat zij tot een onmiddellijk staakt-het-vuren bereid zijn. Kiev echter heeft helemaal geen greep op de meest fanatieke Oekraïense eenheden. Net zo min als de coupregering er niet in slaagt om het Maidan-plein te ontruimen, nemen de neo-Nazi’s van Rechtse Sector binnen de Nationale Garde nog orders aan. Hetzelfde geldt voor de privélegertjes van oost-Oekraïense oligarchen, zoals de Azov en Dnjepr bataljons. In Berlijn wees minister Lavrov (rechts op de foto) erop dat dit weekend een ultimatum was gesteld door Rechtse Sector om de leiding van de politie te ontslaan, zo niet dan draaien ze om en trekken ze op naar Kiev. Lavrov riep het Westen op, zijn gezag over deze fascistische groepen te laten gelden aangezien Porosjenko c.s. dat niet hebben. 

Voortgaande speculaties over MH17—maar dezelfde conclusie: een provocatie van het regime in Kiev

De crisis in Oekraïne zal de kwakkelende Europese economie nu serieus gaan treffen doordat Rusland, in tegenstelling tot eerdere doelwitten van Westerse sanctiepolitiek, terug kan slaan. Daar gaan we, alles om de NAVO maar overeind te houden. Geen aarzeling, geen moment van bezinning. De Nederlandse media lopen daarbij keurig in de pas. Karel van Wolferen, internationaal vermaarde journalist, lange tijd correspondent in Japan voor de NRC en schrijver van diverse boeken over dat land, moet uitwijken naar een website om zijn verontwaardiging over deze kritiekloze houding te uiten. Volgens Van Wolferen zijn van de gevestigde media in Europa alleen in Duitsland (Der Spiegel, Handelsblatt…) nog onafhankelijke stemmen te horen. 



In zijn commentaar op mijn eerdere blog over MH17 voert ‘Robheus’ een link op naar een stukje film dat een BUK-opstelling door het Oekraïense leger op de dag voor de ramp laat zien, uiteraard na de 17de snel weer verwijderd. Dit zou corresponderen met bronnen binnen de Amerikaanse inlichtingendienst van journalist en schrijver Robert Parry die hem hetzelfde vertellen, maar dan op grond van satellietbeelden—die laten zelfs sporen van gebrek aan discipline rond de BUK-opstelling zien, tot aan lege flessen toe—stel je voor dat er beelden zouden bestaan waarop BUK-transporten vanuit en terug naar Rusland te zien zouden zijn geweest! Die zouden dan dag en nacht zijn vertoond om ons maar op de NAVO-ramkoers te houden. Nu doen we het met ‘human interest’-verhalen over de slachtoffers, en zoals Van Wolferen stelt, iedereen die iets negatiefs over ‘Poetin’ weet, kan overal in de kranten en praatprogramma’s op radio en TV terecht.

Geen voorkeursbehandeling, maar negeer de christelijke minderheden dan ook niet langer

Het was te verwachten: na de gezamenlijke oproep van de voorzitters van de drie christelijke politieke jongerenorganisaties om op de bres te gaan staan voor vervolgde christenen (Trouw, 4 augustus 2014), bezweren twee medewerkers van de vredesorganisatie PAX (dat nog geen jaar geleden om opportunistische redenen het woord ‘Christi’ en de verwijzing naar het ‘Inter-Kerkelijk Vredesberaad’ uit haar naam heeft geschrapt) dat je op moet komen voor àlle bedreigde minderheden en niet alleen voor de christenen (Trouw, 11 augustus 2014). 

Natuurlijk is dat zo, maar in de praktijk lijkt die bezwering om niet exclusief voor christelijke minderheden te kiezen erop neer hun appèl om hulp door westerse regeringen, vredes- en mensenrechtenorganisaties worden genegeerd. Ook nu wordt in de media vooral gesproken over de jezidi’s die de bergen zijn ingevlucht voor het oprukkende ISIS en vormt het leed van déze religieuze minderheid de reden voor de Amerikaanse president Obama om in te grijpen in Irak, niet de verdrijving van tienduizenden christenen uit Mosul en omgeving anderhalve maand eerder.

Europa betaalt de prijs voor de Amerikaanse en NAVO-politiek

Nu Moskou in antwoord op de sancties die door de NAVO-landen zijn ingesteld, de voedselimport uit vnl. Europa heeft stopgezet, heeft het met China een akkoord gesloten om vandaar groente en fruit te betrekken. In Dongning (provincie Heilongjiang) aan de Russische grens zal in een speciale exportzone een overslagcentrum van tien vierkante kilometer worden gebouwd, met koelhuizen e.d. Volgens een Chinese functionaris zal daar eind 2014 nog een tweede zone bijkomen. 

Europese tuinders betalen dus de prijs (geschat op 16 miljard Euro dit jaar) voor een Amerikaanse confrontatiepolitiek die vanaf 1991 erop gericht is geweest, Rusland te degraderen tot een grondstoffenbasis voor het Westen. 

In een belangrijk artikel in The National Interest schrijft Andranik Migranyan, directeur van een instituut in New York dat nauw met de Russische regering verbonden is, dat de aansluiting van de Krim bij Rusland is gevolgd door een politiek om de rest van de Oekraïne bij het Westen te trekken en de bufferrol van Oekraïne tussen Rusland en het Westen op te heffen. 

Burgerslachtoffers in Loehansk, oost-Oekraïne

Heeft de staat Israël zijn bestaansrecht verspeeld?

In januari 2009 stuurde ik de onderstaande tekst naar NRC-Handelsblad, verontwaardigd als ik was over het bloedbad aangericht door het Israelische leger in de Gazastrook. Ik kreeg als reactie dat het geplaatst zou worden in de zaterdagkrant, er moest alleen nog wat geschoven worden met andere stukken,. Toen ik na het weekend vroeg waarom het niet verschenen was, kreeg ik een uitbrander dat het toch niet aan mij was om te bepalen of een land bestaansrecht heeft. Inderdaad, stel je voor! Nu komt het zo uit dat na de operatie toen (1200 doden, de strook verwoest), Israel opnieuw is binnengetrokken (rond de 2000 doden, de strook opnieuw verwoest). Daarom herhaal ik mijn tekst ook nog maar eens.

Het nietsontziende militaire geweld tegen de inwoners van Gaza is niet langer een kwestie van verontwaardiging over het uitmoorden van een bevolking die geen kant opkan. Oorlogsmisdaden, schending van het volkenrecht, dat is nu gevoeglijk bekend. Het moment is aangebroken waarop gesteld kan worden dat het Zionistisch experiment om in Palestina een Joodse staat te vestigen, als mislukt moet worden beschouwd.

Malaysia Airlines en de NAVO

Na het neerstorten van twee vliegtuigen van Malaysia Airlines is de koers van deze onderneming nu zo ver gedaald dat de regering van Maleisië de luchtvaartmaatschappij heeft genationaliseerd. Van MH370 weten we nog steeds niet waarom het verdwenen is, al is er een boek verschenen waarin wordt beweerd dat het vliegtuig is neergehaald tijdens een Amerikaans-Thaise marineoefening in de Indische Oceaan. MH17 is uit de lucht geschoten door boordkanonnen van één of meer Oekraïense SU-25 straaljagers, al of niet in combinatie met een luchtdoelraket; en die weer afkomstig van ofwel een vliegtuig, ofwel door een raket vanaf de grond. Op basis van de documentatie die ik eerder heb aangehaald, lijkt mij de eerste optie het meest aannemelijk. 

Intussen is de NAVO op oorlogspad. Secretaris-generaal Rasmussen was gisteren, 7 augustus, in Kiev om ‘premier’ Jatsenjoek (die is aangebleven nadat zijn aankondiging om af te treden werd afgestemd) een hart onder de riem te steken.

Nogmaals het drama met vlucht MH17. Zijn er redenen om te twijfelen aan de NAVO-lezing?

Het neerschieten van het Maleisische passagiersvliegtuig boven oost-Oekraïne is in de eerste plaats een menselijk drama, waarover terughoudendheid gepast is. Daar staat tegenover dat de mensen die daar buiten hun schuld, maar door menselijk toedoen, de dood hebben gevonden, en daarmee de nabestaanden, inmiddels de speelbal van een politiek spel zijn geworden. In de Verenigde Staten wist men immers direct dat het ‘Poetin’ was die deze misdaad had begaan, inmiddels gevolgd door de EU. Op de rampplek zelf begonnen de machthebbers in Kiev, in strijd met afspraken om ter plekke een wapenstilstand te eerbiedigen, met een offensief om het gebied in handen te krijgen. Waarom zo nodig?

Intussen zijn er documenten naar buiten gekomen die een ander licht werpen op de zaak. Wrakstukken op diverse foto’s laten twee soorten gaten zien, nl. ingaande èn uitgaande, de laatste met duidelijk opstaande randen. Dit zou dan de veronderstelling bevestigen dat het een Oekraiens SU-25 jachtvliegtuig geweest is, waarschijnlijk twee, die het toestel met een reeks salvo’s van hun boordkanonnen hebben beschoten. De NAVO-lezing is dat er een raket, SA-11 (Buk) van Russische makelij, bij het vliegtuig is ontploft; die vernietigt zijn doel ook met een regen scherven, maar die komen dan niet aan dezelfde kant weer naar buiten.