Na het neerstorten van twee vliegtuigen van Malaysia Airlines is de koers van deze onderneming nu zo ver gedaald dat de regering van Maleisië de luchtvaartmaatschappij heeft genationaliseerd. Van MH370 weten we nog steeds niet waarom het verdwenen is, al is er een boek verschenen waarin wordt beweerd dat het vliegtuig is neergehaald tijdens een Amerikaans-Thaise marineoefening in de Indische Oceaan. MH17 is uit de lucht geschoten door boordkanonnen van één of meer Oekraïense SU-25 straaljagers, al of niet in combinatie met een luchtdoelraket; en die weer afkomstig van ofwel een vliegtuig, ofwel door een raket vanaf de grond. Op basis van de documentatie die ik eerder heb aangehaald, lijkt mij de eerste optie het meest aannemelijk.
Intussen is de NAVO op oorlogspad. Secretaris-generaal Rasmussen was gisteren, 7 augustus, in Kiev om ‘premier’ Jatsenjoek (die is aangebleven nadat zijn aankondiging om af te treden werd afgestemd) een hart onder de riem te steken.
Het bondgenootschap moet immers tot september, als de NAVO-top in Wales wordt gehouden, de druk op de ketel houden. Zou het in de tussentijd bijvoorbeeld komen tot een bestand in Oekraïne, dan kunnen we er zeker van zijn dat de fundamentele verschillen tussen m.n. de NAVO-kern (VS, Engeland, Canada) en m.n. Duitsland levensgroot aan de oppervlakte zouden komen. Vandaar dat Rasmussen aan het failliete Oekraïne (gisteren werd ook de heetwatervoorziening in Kiev afgesloten om gas te sparen) met Jatsenjoek de oprichting van een speciaal NAVO-fonds heeft besproken, waaruit militaire uitrusting kan worden betaald (vooral ondersteunende communicatie-apparatuur e.d.; over wapens wordt gezwegen).
Nogmaals ten overvloede: Duitsland had een andere inzet in Joegoslavië, heeft NIET meegedaan aan de invasie van Irak, NIET in Libië, en heeft ook een andere lijn in Oekraïne, en wel omdat het Duitse kapitaal al meer dan een eeuw lang andere belangen heeft dan de Anglo-Amerikaanse financiële wereld en het militair-industrieel complex. Natuurlijk ook veel overlap, maar een andere strategie.
Er zijn ook andere landen in de wereld die zich tegen de Anglo-Amerikaanse-annex-NAVO-avonturen verzetten. Behalve Rusland en China, India en Brazilië, en nog een hele reeks andere staten, hoort ook Maleisië daarbij. In Kuala Lumpur, de hoofdstad, werd in november 2011 zelfs uitspraak gedaan in een zaak betreffende oorlogsmisdaden begaan door Blair en Bush na de invasie van Irak in 2003. Het Kuala Lumpur War Crimes Tribunal kwam in een proces dat twee jaar had geduurd, unaniem tot de conclusie dat de twee mannen schuldig waren aan misdaden tegen de vrede, misdaden tegen de mensheid, en genocide. In hun vonnis bepaalden de vijf rechters dat deze uitspraak gerapporteerd wordt aan het Internationaal Strafhof in Den Haag; en dat de namen van Bush en Blair bijgeschreven worden in het register van oorlogsmisdadigers dat de Kuala Lumpur War Crimes Commission, die het Tribunaal had ingesteld, bijhoudt.
Deze activiteiten en de uitspraak zijn onderdeel van een groot project geëntameerd door de Maleisische oud-premier Mahathir Mohammed, een in veel opzichten omstreden figuur, maar ook een tegenstander van Westers militarisme en economische oorlogvoering. In een opiniestuk voor Al Jazeera bespreekt Richard Falk Mahathir’s inspanning om oorlog opnieuw buiten de wet te plaatsen. Falk heeft hier recht van spreken omdat hij gedurende zijn hele carrière (hoogleraar aan de University of California en speciaal VN-rapporteur voor mensenrechten voor de Palestijnse bevolking) voor dit doel gestreden heeft. Vandaar dat hij, bij al zijn reserves ten aanzien van de figuur Mahathir, diens streven om de wereld te verenigen in een afwijzing van oorlog, met kracht ondersteunt.
Tribunalen zoals dat van Kuala Lumpur zijn niet nieuw. Ten tijde van Vietnam was er het Russell-tribunaal, en in 1976 werd het Lelio Basso tribunaal in Italië opgericht als permanent orgaan. Ook t.a.v. Irak was er een precedent, nl. het tribunaal van Istanboel in 2005, dat tot vergelijkbare conclusies kwam.
Geen van deze tribunalen was echter zo direct verbonden met de regerende klasse van een land als het tribunaal van Kuala Lumpur. Er circuleren rapporten die beweren dat de woede in de VS over de veroordeling van Bush en Blair meegenomen moet worden in het onderzoek naar het neerstorten van de twee Malaysia Airlines toestellen. Ik twijfel niet aan die woede, maar zou zelf zo’n direct verband niet durven leggen.
We kunnen wel de vraag stellen, hoe er in Maleisië wordt gereageerd op het alsmaar uitblijven van informatie uit de ‘zwarte dozen’ die de strijders in oost-Oekraïne hebben overhandigd maar die Maleisië vervolgens aan Engeland heeft doorgegeven voor onderzoek. Werk aan de winkel voor de Nederlandse ambassadeur?
Kees van der Pijl
Geen van deze tribunalen was echter zo direct verbonden met de regerende klasse van een land als het tribunaal van Kuala Lumpur. Er circuleren rapporten die beweren dat de woede in de VS over de veroordeling van Bush en Blair meegenomen moet worden in het onderzoek naar het neerstorten van de twee Malaysia Airlines toestellen. Ik twijfel niet aan die woede, maar zou zelf zo’n direct verband niet durven leggen.
We kunnen wel de vraag stellen, hoe er in Maleisië wordt gereageerd op het alsmaar uitblijven van informatie uit de ‘zwarte dozen’ die de strijders in oost-Oekraïne hebben overhandigd maar die Maleisië vervolgens aan Engeland heeft doorgegeven voor onderzoek. Werk aan de winkel voor de Nederlandse ambassadeur?
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten