Op de voorpagina een kleurenfoto van een tank met de kop 'Vuurkracht Russen jaagt schrik aan', plus verwijzing naar de dagelijkse bijlage De Verdieping.
'Met een vuurkracht waartegen westerse krijgsmachten bij een eventuele confrontatie nauwelijks opgewassen zijn, heeft het Russische leger…' zo begint deze beschouwing. Niet met de vaststelling dat Rusland in 2015 vergeleken met de VS één-tiende uitgaf, vergeleken met de Europese NAVO-landen samen, een kwart; daarna ging de Russische defensiebegroting in 2016 met 5 procent omlaag, en 2017 volgens Jane's Defence Weekly nog eens met 25 procent.
Maar zo maak je de mensen niet bang, dus 'Geschrokken van de Russische vuurkracht', over twee pagina's.
Ook voor Nederland is een confrontatie met Rusland niet denkbeeldig meer, aldus Trouw. Want we staan inmiddels diep in Oost-Europa, in Litouwen, 'om dat land tegen een mogelijke Russische inval te beschermen'. De VS, Engeland, en Canada doen hetzelfde in Polen, Letland en Estland. Waarom wij sinds 1991 tegen alle afspraken met Gorbatsjov van de Berlijnse muur tot aan de Russische grenzen zijn opgerukt, wordt er niet bij verteld.
Na de oorlog met Georgië in 2008 (niet nodig om nog even aan te stippen dat 'onze man' Saakasjvili die oorlog begon om de afvallige provincie Zuid-Ossetië weer in bezit te krijgen), waarbij inderdaad grote problemen aan het licht kwamen, is de kwaliteit van de Russische strijdkrachten zozeer verbeterd dat 'tijdens de oorlog met Oekraïne die in 2014 losbarstte', westerse militairen schrokken enz. Ik weet van een gewapende staatsgreep door ultra-nationalisten in Oekraïne, die gevolgd werd door afscheiding van de Krim en opstand in de oostelijke provincies, de Donbas, maar niet van een Russische oorlog. Trouw wel.
In augustus 2014 is er een Russische interventie geweest om te verhinderen dat de rebellen in Donetsk omsingeld en de stad met zijn meer dan een miljoen inwoners blootgesteld zou worden aan de ultranationalistische dan wel fascistische vrijwilligersbataljons die de burgeroorlog voor het regime in Kiev uitvechten en daarbij grote misdaden begaan. Door die interventie dwongen de Russen het eerste Minsk-accoord voor een wapenstilstand af.
Terug naar Trouw. 'Rusland behoudt zijn voorsprong ook omdat veel landen in de Navo traag reageren'. Een voorsprong—nogmaals, de militaire uitgaven van de NAVO, in dollars 900 miljard, staan tegenover inmiddels rond de 40 miljard van Rusland, dus meer dan twintig maal zo veel.
Rusland is echter een bedreiging sinds het 'de Krim annexeerde'. Bedoeld is, het overwegend door Russen bewoonde schiereiland, dat vanaf de instorting van de USSR onafgebroken heeft geageerd om die aansluiting ongedaan te maken, heeft na de nationalistische coup in Kiev bij referendum om terugkeer naar de Russische Federatie gevraagd waar het tot 1954 toen Chroestsjov het bij Sovjet-Oekraïne voegde, toe heeft behoord.
Nu hebben we maar tien kanonnen, maar toch hoeven we niet bang te zijn, want een geciteerde 'deskundige' , Stephen Blank, deelt mee dat als 'Vladimir Poetin zou besluiten om één van die landen binnen te vallen (nl. Polen of de Baltische staten), hij met de hele Navo in oorlog komt.' Wil hij dat? 'Rusland wil wel makkelijk te verkrijgen oorlogsbuit, maar niet het risico van een groot conflict'.
Nog een deskundige wijst erop dat Rusland ook kwetsbaar is, we kunnen bijvoorbeeld de Russische economie laten instorten, en Rusland kan dan op korte termijn gebied veroveren maar niet op lange termijn de oorlog winnen.
Even afgezien van de vraag, welke aanwijzingen er zijn dat Moskou gebiedsuitbreiding beoogt en waarom enig land dat anno 2017 zou willen, vraag je je af, weet men bij Trouw eigenlijk wel dat we hier praten over een nucleaire mogendheid?
Door de daling van de olieprijs, krijgen we dan ten slotte te horen, kan Rusland niet meer zoveel aan de defensie uitgeven. Klopt. Tegelijkertijd voert het westen de bewapening op. Klopt ook.
'Op die manier wordt het krachtsverschil met Rusland kleiner'.
Dus nog eens: Rusland minder, wij meer—het verschil ...kleiner.
Dit is dan de Nederlandse kwaliteitspers.
Kees van der Pijl
'Met een vuurkracht waartegen westerse krijgsmachten bij een eventuele confrontatie nauwelijks opgewassen zijn, heeft het Russische leger…' zo begint deze beschouwing. Niet met de vaststelling dat Rusland in 2015 vergeleken met de VS één-tiende uitgaf, vergeleken met de Europese NAVO-landen samen, een kwart; daarna ging de Russische defensiebegroting in 2016 met 5 procent omlaag, en 2017 volgens Jane's Defence Weekly nog eens met 25 procent.
Maar zo maak je de mensen niet bang, dus 'Geschrokken van de Russische vuurkracht', over twee pagina's.
Ook voor Nederland is een confrontatie met Rusland niet denkbeeldig meer, aldus Trouw. Want we staan inmiddels diep in Oost-Europa, in Litouwen, 'om dat land tegen een mogelijke Russische inval te beschermen'. De VS, Engeland, en Canada doen hetzelfde in Polen, Letland en Estland. Waarom wij sinds 1991 tegen alle afspraken met Gorbatsjov van de Berlijnse muur tot aan de Russische grenzen zijn opgerukt, wordt er niet bij verteld.
Na de oorlog met Georgië in 2008 (niet nodig om nog even aan te stippen dat 'onze man' Saakasjvili die oorlog begon om de afvallige provincie Zuid-Ossetië weer in bezit te krijgen), waarbij inderdaad grote problemen aan het licht kwamen, is de kwaliteit van de Russische strijdkrachten zozeer verbeterd dat 'tijdens de oorlog met Oekraïne die in 2014 losbarstte', westerse militairen schrokken enz. Ik weet van een gewapende staatsgreep door ultra-nationalisten in Oekraïne, die gevolgd werd door afscheiding van de Krim en opstand in de oostelijke provincies, de Donbas, maar niet van een Russische oorlog. Trouw wel.
In augustus 2014 is er een Russische interventie geweest om te verhinderen dat de rebellen in Donetsk omsingeld en de stad met zijn meer dan een miljoen inwoners blootgesteld zou worden aan de ultranationalistische dan wel fascistische vrijwilligersbataljons die de burgeroorlog voor het regime in Kiev uitvechten en daarbij grote misdaden begaan. Door die interventie dwongen de Russen het eerste Minsk-accoord voor een wapenstilstand af.
Terug naar Trouw. 'Rusland behoudt zijn voorsprong ook omdat veel landen in de Navo traag reageren'. Een voorsprong—nogmaals, de militaire uitgaven van de NAVO, in dollars 900 miljard, staan tegenover inmiddels rond de 40 miljard van Rusland, dus meer dan twintig maal zo veel.
Rusland is echter een bedreiging sinds het 'de Krim annexeerde'. Bedoeld is, het overwegend door Russen bewoonde schiereiland, dat vanaf de instorting van de USSR onafgebroken heeft geageerd om die aansluiting ongedaan te maken, heeft na de nationalistische coup in Kiev bij referendum om terugkeer naar de Russische Federatie gevraagd waar het tot 1954 toen Chroestsjov het bij Sovjet-Oekraïne voegde, toe heeft behoord.
Nu hebben we maar tien kanonnen, maar toch hoeven we niet bang te zijn, want een geciteerde 'deskundige' , Stephen Blank, deelt mee dat als 'Vladimir Poetin zou besluiten om één van die landen binnen te vallen (nl. Polen of de Baltische staten), hij met de hele Navo in oorlog komt.' Wil hij dat? 'Rusland wil wel makkelijk te verkrijgen oorlogsbuit, maar niet het risico van een groot conflict'.
Nog een deskundige wijst erop dat Rusland ook kwetsbaar is, we kunnen bijvoorbeeld de Russische economie laten instorten, en Rusland kan dan op korte termijn gebied veroveren maar niet op lange termijn de oorlog winnen.
Even afgezien van de vraag, welke aanwijzingen er zijn dat Moskou gebiedsuitbreiding beoogt en waarom enig land dat anno 2017 zou willen, vraag je je af, weet men bij Trouw eigenlijk wel dat we hier praten over een nucleaire mogendheid?
Door de daling van de olieprijs, krijgen we dan ten slotte te horen, kan Rusland niet meer zoveel aan de defensie uitgeven. Klopt. Tegelijkertijd voert het westen de bewapening op. Klopt ook.
'Op die manier wordt het krachtsverschil met Rusland kleiner'.
Dus nog eens: Rusland minder, wij meer—het verschil ...kleiner.
Dit is dan de Nederlandse kwaliteitspers.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten