De gisterennacht van elf op twaalf februari bereikte overeenkomst om de zware wapens van beide partijen terug te trekken van de frontlijn in Oost-Oekraïne kan het einde betekenen van de poging van de NAVO en EU om Oekraïne onder controle te krijgen. Nu is er een basisakkoord, gesloten zonder dat Amerika en Engeland daarbij betrokken zijn geweest, en dus kwetsbaar voor sabotage uit die hoek. De dag na het akkoord werd door het regime in Kiev al bekend gemaakt dat er tijdens de onderhandelingen 40 Russische tanks met ondersteunend materieel de grens waren overgestoken, Oekraïne in.
Dat er echter ook in de VS genoeg oppositie is tegen voortgaande oorlog blijkt uit een bericht in The Washington Free Beacon op 12 februari dat eerdere meldingen vanuit Oekraïne over Russische tanks bedrog waren. Zo werden in december door Oekraïense parlementsleden foto’s aan een Amerikaanse senator gepresenteerd die later genomen bleken te zijn tijdens het Russische tegenoffensief tegen de Georgische aanval op Zuid-Ossetië in 2008.
Een van de bepalingen van het Minsk-akkoord van gisteren is het terugtrekken van de buitenlandse troepen uit Oekraïne, en uiteraard zijn alle ogen gericht op Rusland, dat toelaat dat vrijwilligers naar de Donbass gaan om mee te vechten. Wapens hebben ze in Oekraïne niet nodig want enkele van de grootste wapenfabrieken uit de Sovjet-tijd staan daar, en het Oekraïense leger heeft uiteraard belangrijke arsenalen in handen van de federalisten moeten laten.
Onze rol is natuurlijk boven iedere verdenking verheven. Vandaar dat toen de Kroatische minister van buitenlandse zaken gisteren zijn landgenoten, die meevechten in het Azov-bataljon, de beruchte strijdgroep dat de SS-wolfsangel als symbool heeft, opriep naar huis terug te keren om het akkoord niet in gevaar te brengen, er onmiddellijk ontkenningen uit Brussel volgden. Nouja, ontkenning…
De nieuwe president van de Europese Raad, de Poolse ex-premier Donald Tusk, verklaarde eerst dat hij er geen bewijs voor had dat EU-burgers meestreden met de troepen van Kiev, om daar vervolgens aan toe te voegen ‘dat dit ook niet het belangrijkste probleem’ is.
Hij heeft in die zin gelijk dat het grootste probleem zal worden de aanwezigheid van Amerikaanse troepen. Immers, volgende maand zullen 600 Amerikaanse para’s naar Oekraïne vertrekken, aldus een Pentagon-woordvoerder tegenover Fox News. Het gaat om een bataljon van het 173rd Airborne Brigade Combat Team, gelegerd in Vicenza in Italië. De commandant de Amerikaanse strijdkrachten in Europa Lt. Gen. Ben Hodges verklaarde in Polen, waar inmiddels (in strijd met de NATO-Russia Founding Act van 2007) het hoofdkwartier van de NAVO-strijdmacht tegen Rusland is gevestigd, dat ze de Oekraïeners gaan trainen in het beantwoorden van artillerie- en raketbeschietingen door Russen en rebellen.
Tot nu toe is ieder begin van een akkoord in Oekraïne om zeep geholpen door Amerikaanse steun aan Oekraïense ultra’s—te beginnen met de staatsgreep in februari. Dankzij knap journalistiek onderzoekswerk voor de New York Times, weten we inmiddels dat die in aanwezigheid van de Amerikaanse ambassadeur werd gecoördineerd met de neo-nazi-leider, Paroebiy, terwijl Duitsland, Frankrijk en Polen een akkoord sloten met Janoekowitsj.
Wanneer zal iemand bij ons het lef hebben om te verlangen dat ter wille van een duurzame regeling, de Amerikanen afzien van het stationeren van troepen in Oekraïne? Iets voor minister Koenders misschien?
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten