De staatsgreep in Kiev die nu een jaar geleden met EU- en NAVO-steun werd uitgevoerd, is op een debacle uitgelopen. Eerst werden de nieuwe machthebbers op het Witte Huis onthaald, vervolgens werd het coupregime van Jatsenjoek aangemoedigd om de federalisten die in het oosten tot bezettingen waren overgegaan, militair aan te pakken.
Wat dat betekent zien we hieronder, op een foto die rond Pasen vorig jaar genomen werd, nadat CIA-directeur Brennan in Kiev was geweest en de campagne tegen de ‘terroristen’ was gestart. Omdat het leger van Oekraïne nauwelijks inzetbaar is en weinig animo had voor deze strijd (i.t.t. de vrijwilligersbataljons met hun ultranationalistische of zelfs neo-nazi signatuur), bepaalden de strijdkrachten van Kiev zich tot beschietingen.
Op de foto draagt een Oekraïense arts, Michael Kowalenko, een kind dat bij de beschietingen is geraakt naar een ziekenhuis, waar hij zal vaststellen dat ze al dood moet zijn geweest op het moment dat de foto werd genomen.
Wat is er bereikt, behalve deze gruwelijkheden?
Een commissie van het Britse Hogerhuis heeft een vernietigend rapport gepubliceerd waarin de ‘Lords’ vaststellen dat het Westen geblinddoekt een levensgevaarlijke situatie is binnengewandeld, zonder eerst te hebben vastgesteld wat hiervan de risico’s konden zijn.
Het rapport stelt dat de politiek van NAVO en EU de ogen heeft gesloten voor het feit dat vanuit het perspectief van Moskou het oprukken van beide organisaties tot aan de Russische grens als een directe bedreiging werd ervaren. Poetin had tenslotte na het Georgische avontuur tegen Zuid-Ossetië in 2008 al een duidelijke waarschuwing afgegeven.
Vooral omdat EU en NAVO steeds meer in elkaar overlopen en er dus geen onderscheid meer is tussen de civiel-economische rol van de een en de militaire van de ander, was het aandringen op een EU-associatieakkoord uiterst riskant.
We hebben Joegoslavië uit elkaar laten vallen, het Midden-Oosten in brand gestoken, en nu ook aan de staat Oekraïne (die als federatie denkbaar was, maar na wat er gebeurd is zelfs dat niet meer) een eind gemaakt.
Een uitgebreid artikel in Der Spiegel stelt vast dat Rusland en Duitsland de enig mogelijke conclusie hebben getrokken: er moet een onmiddellijk einde komen aan de gevechten en het idee van een militaire campagne om het land onder de controle van de ‘monisten’ te brengen (term van Richard Sakwa voor degenen die menen dat Oekraïne een eenduidige ‘nationale’ staat kan zijn) moet worden verlaten.
De Spiegel geeft in dit artikel de opvattingen van Merkel weer, en het is ook geschreven samen met het Kanseliersbureau. Het doet verslag van de Minsk-onderhandelingen, die op initiatief van Merkel werden gevoerd. Immers, het Oekraïense leger stond voor een nieuw militair debacle, nl. omsingeling van zo’n 6000 man bij Debaltseve. Aangezien het om de beste eenheden van het 30.000 man sterke leger ging, zou de op handen zijnde vernietiging van deze troepen tot een instorting van het regime in Kiev hebben geleid.
Nadat de Duitse inlichtingendienst BND had gerapporteerd dat een catastrofe op handen was, besloot Merkel naar Minsk te gaan, en ze nam Hollande, Europa’s meest vooraanstaande figurant, mee om niet de herinnering op te roepen aan het Molotov-Ribbentrop-pact uit 1939. Met Senator McCain en zijn hardliners, voor wie geen demagogie te ver gaat, moet tenslotte ook rekening worden gehouden.
Vandaar ook dat de gevechten die zijn doorgegaan na de inwerkingtreding van het staakt het vuren, door zowel Duitsland als Frankrijk niet als breekpunt zijn opgevat; zij wisten immers dat deze nederlaag onvermijdelijk was geworden. Daarom waren ze in Minsk: het Oekraïense leger stond op het punt volledig in te storten.
Ook de analyse in de Financial Times van hedge-fund-directeur en historicus Niall Ferguson (tegenwoordig ook nog echtgenoot van ‘onze’ Ayaan Hirsi Ali), dat Poetin deze meeting op touw had gezet om Europa en de VS uit elkaar te spelen, mag gerust terzijde worden gelegd.
Zelfs Washington moest de feiten onder ogen zien: wapens sturen naar dit leger heeft geen enkele zin meer.
En dat moet niet op een macho-manier worden opgevat, dat ze niet flink genoeg zouden zijn of iets dergelijks.
Zoals ik al vele malen heb geschreven op basis van betrouwbare informatie: de Oekraïners, afgezien van de ultra’s en neo-nazi’s uit de omgeving van Lviv en hun trawanten, willen geen burgeroorlog. Laat die dan ook geen dag langer duren!
Kees van der Pijl
Wat is er bereikt, behalve deze gruwelijkheden?
Een commissie van het Britse Hogerhuis heeft een vernietigend rapport gepubliceerd waarin de ‘Lords’ vaststellen dat het Westen geblinddoekt een levensgevaarlijke situatie is binnengewandeld, zonder eerst te hebben vastgesteld wat hiervan de risico’s konden zijn.
Het rapport stelt dat de politiek van NAVO en EU de ogen heeft gesloten voor het feit dat vanuit het perspectief van Moskou het oprukken van beide organisaties tot aan de Russische grens als een directe bedreiging werd ervaren. Poetin had tenslotte na het Georgische avontuur tegen Zuid-Ossetië in 2008 al een duidelijke waarschuwing afgegeven.
Vooral omdat EU en NAVO steeds meer in elkaar overlopen en er dus geen onderscheid meer is tussen de civiel-economische rol van de een en de militaire van de ander, was het aandringen op een EU-associatieakkoord uiterst riskant.
We hebben Joegoslavië uit elkaar laten vallen, het Midden-Oosten in brand gestoken, en nu ook aan de staat Oekraïne (die als federatie denkbaar was, maar na wat er gebeurd is zelfs dat niet meer) een eind gemaakt.
Een uitgebreid artikel in Der Spiegel stelt vast dat Rusland en Duitsland de enig mogelijke conclusie hebben getrokken: er moet een onmiddellijk einde komen aan de gevechten en het idee van een militaire campagne om het land onder de controle van de ‘monisten’ te brengen (term van Richard Sakwa voor degenen die menen dat Oekraïne een eenduidige ‘nationale’ staat kan zijn) moet worden verlaten.
De Spiegel geeft in dit artikel de opvattingen van Merkel weer, en het is ook geschreven samen met het Kanseliersbureau. Het doet verslag van de Minsk-onderhandelingen, die op initiatief van Merkel werden gevoerd. Immers, het Oekraïense leger stond voor een nieuw militair debacle, nl. omsingeling van zo’n 6000 man bij Debaltseve. Aangezien het om de beste eenheden van het 30.000 man sterke leger ging, zou de op handen zijnde vernietiging van deze troepen tot een instorting van het regime in Kiev hebben geleid.
Nadat de Duitse inlichtingendienst BND had gerapporteerd dat een catastrofe op handen was, besloot Merkel naar Minsk te gaan, en ze nam Hollande, Europa’s meest vooraanstaande figurant, mee om niet de herinnering op te roepen aan het Molotov-Ribbentrop-pact uit 1939. Met Senator McCain en zijn hardliners, voor wie geen demagogie te ver gaat, moet tenslotte ook rekening worden gehouden.
Vandaar ook dat de gevechten die zijn doorgegaan na de inwerkingtreding van het staakt het vuren, door zowel Duitsland als Frankrijk niet als breekpunt zijn opgevat; zij wisten immers dat deze nederlaag onvermijdelijk was geworden. Daarom waren ze in Minsk: het Oekraïense leger stond op het punt volledig in te storten.
Ook de analyse in de Financial Times van hedge-fund-directeur en historicus Niall Ferguson (tegenwoordig ook nog echtgenoot van ‘onze’ Ayaan Hirsi Ali), dat Poetin deze meeting op touw had gezet om Europa en de VS uit elkaar te spelen, mag gerust terzijde worden gelegd.
Zelfs Washington moest de feiten onder ogen zien: wapens sturen naar dit leger heeft geen enkele zin meer.
En dat moet niet op een macho-manier worden opgevat, dat ze niet flink genoeg zouden zijn of iets dergelijks.
Zoals ik al vele malen heb geschreven op basis van betrouwbare informatie: de Oekraïners, afgezien van de ultra’s en neo-nazi’s uit de omgeving van Lviv en hun trawanten, willen geen burgeroorlog. Laat die dan ook geen dag langer duren!
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten