Na de aanslagen in Parijs, die terecht grote ontzetting en verontwaardiging hebben losgemaakt, is president Hollande resoluut het oorlogspad opgegaan. Na 14 jaar herhaalt hij daarmee wat Bush en Blair hebben gedaan na 9/11. Wat het heeft opgeleverd weten we: eindeloos geweld en vernietiging in een steeds groter oorlogsgebied en een steeds radicalere jihad tegen het Westen. Want dát geweld en díe vernietiging (geen 127 doden zoals in Parijs, ook geen 2,500 zoals in New York, maar vele honderdduizenden en complete landen verwoest) hebben bij ons GEEN grote ontzetting en verontwaardiging losgemaakt.
Vandaar dat de oorlog zich uitbreidt, want de mensen die zich wèl aantrekken wat er in het Midden-Oosten en Noord-Afrika gebeurt, ondergaan hetzelfde wat ik als student voelde bij het zien van de beelden uit Vietnam.
Gelukkig had ik als docent in Leiden de oude radencommunist Ben Sijes, en belandde ik uiteindelijk in de CPN die hele andere prioriteiten had dan zelf de wapens opnemen. De jongeren die vandaag de dag de beelden op al-Jazeera zien van het lijden dat de bombardementen door de Amerikanen, Fransen en nu ook de Russen aanrichten, de beelden van de dagelijkse vernederingen die de Palestijnen moeten ondergaan in de door Israël bezette gebieden, staan bloot aan andere ideologische invloeden. Zij komen in de invloedssfeer van Saoedi-Arabië en de andere Golfstaten (die zich overigens dezer dagen uit de coalitie tegen ISIS hebben teruggetrokken) en volgen niet de roep van het socialisme maar van de jihad.
Daar ligt overigens ook de sleutel tot het aanpakken van ISIS. Op Russia Today was een gesprek met journalist Jürgen Todenhofer die na zes maanden onderhandelen toegang kreeg tot gebied dat door Islamitische Staat wordt gecontroleerd. Tien dagen reisde hij rond onder geleide, o.a. naar de ‘hoofdstad’ Raqqa.
Afgezien van het feit dat alle Christenen en Shia moslims daar zijn verjaagd, gaat het leven er nu zijn min of meer normale gang, rapporteerde Todenhofer bij zijn terugkeer, al weten de mensen dat het leven gevaarlijk is—een vriendin bezoeken of slaappillen gebruiken (verboden) kan de gevangenis betekenen.
Omdat Todenhofer strijders afkomstig uit de Kaukasus, uit Duitsland, Frankrijk en Engeland ontmoette, kon hij hen ook vragen waarom ze daar waren gekomen. Allemaal kwamen ze met verhalen over slechte behandeling in de landen van herkomst. Daar waren ze onbelangrijk, hier wordt hen voor het eerst verteld dat ze een belangrijke strijd leveren, en tegen de Amerikanen kunnen vechten. Ze komen vervuld van religieus fanatisme en eenmaal ter plekke ontvangen ze een gedegen militaire training door de officieren uit de tijd van Saddam Hoessein.
Terug kunnen ze niet want dan zullen in islamitische kring als verrader te boek staan en hun leven riskeren. Maar er is ook grote teleurstelling want in tegenstelling tot wat hen verteld was, zijn er geen Amerikaanse of Britse troepen en doden ze alleen maar andere moslims. Ook de luxe waarin ze zouden leven blijkt in de praktijk uit onverwarmde lokalen, met dagen zonder eten of zelfs water te bestaan. Daarom hopen ze vurig dat hun wrede executies zullen leiden tot het op het slagveld verschijnen van de Amerikaanse of andere Westerse troepen. Russen zijn ook goed.
Wapens zijn er genoeg: uit Saoedi-Arabië en de Golfmonarchieën komt daarnaast ook geld en daarmee worden wapens gekocht van de Koerdische Pesjmerga of het Vrije Syrische Leger, en daar komt ook de meeste munitie vandaan. Dus minister Koenders mag dan geheim houden waar de Nederlandse hulp naar toe gaat, ISIS weet bij wie ze die kunnen gaan halen.
Bombarderen heeft volgens Todenhofer weinig zin omdat ISIS met guerrillatactieken strijdt, en ook grondtroepen zullen geen verschil maken want de jihadisten zijn bereid te sterven en Amerikaanse en andere Westerse militairen niet.
Ook hier weer: Oorlog is geen oplossing. Om het voor ISIS lastig te maken, zijn hele andere stappen nodig aldus Todenhofer. Leveranties van wapens, munitie en geld door de Saoedi’s en de Golfmonarchieën verhinderen, en de Turks-Syrische grens sluiten. Ten derde, actief bevorderen van verzoening tussen Shia en Soenni in Irak, Syrië en Turkije.
‘ISIS bestrijden vergt een intelligente strategie’, besluit Todenhofer zijn verslag.
Maar leg dat maar eens uit aan Hollande en Rutte, aan de NRC en het NOS-journaal. Die willen oorlog.
Kees van der Pijl
Gelukkig had ik als docent in Leiden de oude radencommunist Ben Sijes, en belandde ik uiteindelijk in de CPN die hele andere prioriteiten had dan zelf de wapens opnemen. De jongeren die vandaag de dag de beelden op al-Jazeera zien van het lijden dat de bombardementen door de Amerikanen, Fransen en nu ook de Russen aanrichten, de beelden van de dagelijkse vernederingen die de Palestijnen moeten ondergaan in de door Israël bezette gebieden, staan bloot aan andere ideologische invloeden. Zij komen in de invloedssfeer van Saoedi-Arabië en de andere Golfstaten (die zich overigens dezer dagen uit de coalitie tegen ISIS hebben teruggetrokken) en volgen niet de roep van het socialisme maar van de jihad.
Daar ligt overigens ook de sleutel tot het aanpakken van ISIS. Op Russia Today was een gesprek met journalist Jürgen Todenhofer die na zes maanden onderhandelen toegang kreeg tot gebied dat door Islamitische Staat wordt gecontroleerd. Tien dagen reisde hij rond onder geleide, o.a. naar de ‘hoofdstad’ Raqqa.
Afgezien van het feit dat alle Christenen en Shia moslims daar zijn verjaagd, gaat het leven er nu zijn min of meer normale gang, rapporteerde Todenhofer bij zijn terugkeer, al weten de mensen dat het leven gevaarlijk is—een vriendin bezoeken of slaappillen gebruiken (verboden) kan de gevangenis betekenen.
Omdat Todenhofer strijders afkomstig uit de Kaukasus, uit Duitsland, Frankrijk en Engeland ontmoette, kon hij hen ook vragen waarom ze daar waren gekomen. Allemaal kwamen ze met verhalen over slechte behandeling in de landen van herkomst. Daar waren ze onbelangrijk, hier wordt hen voor het eerst verteld dat ze een belangrijke strijd leveren, en tegen de Amerikanen kunnen vechten. Ze komen vervuld van religieus fanatisme en eenmaal ter plekke ontvangen ze een gedegen militaire training door de officieren uit de tijd van Saddam Hoessein.
Terug kunnen ze niet want dan zullen in islamitische kring als verrader te boek staan en hun leven riskeren. Maar er is ook grote teleurstelling want in tegenstelling tot wat hen verteld was, zijn er geen Amerikaanse of Britse troepen en doden ze alleen maar andere moslims. Ook de luxe waarin ze zouden leven blijkt in de praktijk uit onverwarmde lokalen, met dagen zonder eten of zelfs water te bestaan. Daarom hopen ze vurig dat hun wrede executies zullen leiden tot het op het slagveld verschijnen van de Amerikaanse of andere Westerse troepen. Russen zijn ook goed.
Wapens zijn er genoeg: uit Saoedi-Arabië en de Golfmonarchieën komt daarnaast ook geld en daarmee worden wapens gekocht van de Koerdische Pesjmerga of het Vrije Syrische Leger, en daar komt ook de meeste munitie vandaan. Dus minister Koenders mag dan geheim houden waar de Nederlandse hulp naar toe gaat, ISIS weet bij wie ze die kunnen gaan halen.
Bombarderen heeft volgens Todenhofer weinig zin omdat ISIS met guerrillatactieken strijdt, en ook grondtroepen zullen geen verschil maken want de jihadisten zijn bereid te sterven en Amerikaanse en andere Westerse militairen niet.
Ook hier weer: Oorlog is geen oplossing. Om het voor ISIS lastig te maken, zijn hele andere stappen nodig aldus Todenhofer. Leveranties van wapens, munitie en geld door de Saoedi’s en de Golfmonarchieën verhinderen, en de Turks-Syrische grens sluiten. Ten derde, actief bevorderen van verzoening tussen Shia en Soenni in Irak, Syrië en Turkije.
‘ISIS bestrijden vergt een intelligente strategie’, besluit Todenhofer zijn verslag.
Maar leg dat maar eens uit aan Hollande en Rutte, aan de NRC en het NOS-journaal. Die willen oorlog.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten