Nederlandse pantservoertuigen demonstratief 300 meter van de Russische grens

Vanochtend even de Volkskrant doorgekeken of er iets gemeld werd over het feit dat Nederlandse landmachtvoertuigen gisteren aan een provocatieve parade in Estland deelnamen, die tot 300 meter langs de grensovergang met Rusland leidde. 
Maar in de krant vond ik weliswaar de kop ‘We are back’ maar dat bleek te gaan over een advertentie van de Remonstrantse kerk.
Remonstranten en Contra-Remonstranten hebben ooit in de 80-jarige oorlog een intens theologisch en politiek conflict binnen Nederland uitgevochten. Maar een conflict aan de Ests-Russische grens, waaraan Nederland kennelijk graag een bijdrage levert, kan tot een kernoorlog leiden. Dus waarom horen we daar niets over?

Onze bijdrage bestond uit vier Zweedse Stridsfordon 90 rupsgevechtsvoertuigen, in Nederlandse code CV9035NL Mk III, hierboven afgebeeld. De Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam gaan op de schop maar van de Stridsfordon 90 krijgen we er 184, want de militaire gevaren waar Nederland aan blootstaat zijn levensgroot. Zo groot dat we ze zelf moeten gaan opzoeken. 

Wordt MH17 ons 9/11? (5) Joost Niemöller over de ramp

Enkele maanden na het neerhalen van Malaysia Airlines vlucht 17 boven oost-Oekraïne op 17 juli vorig jaar publiceerde journalist Joost Niemöller zijn eerste bevindingen in een boek, ‘MH17—de Doofpotdeal’. Het is in oktober verschenen bij Van Praag in Amsterdam, met een voorwoord van oud-mariniersgeneraal K. Homan, en beslaat 193 pagina’s met een katern kleurenfoto’s die het boek een meerwaarde geven omdat de foto’s enkele belangrijke punten uit de tekst van bewijsmateriaal voorzien. Dit, uiteraard snel geschreven boek, is een prestatie die m.i. een belangrijke bijdrage levert aan een beoordeling van het drama.

Niemöller begint met een hoofdstuk waarin hij uiteenzet dat ‘Nederland’, dus onze regering, niet zo maar slachtoffer was op grond van het aantal omgekomen landgenoten, maar een bewuste keuze heeft gemaakt om niet met de ‘separatisten’ te onderhandelen. Daarmee werd toegang tot de wrakstukken bemoeilijkt, en het lot van het onderzoek in handen van Kiev gelegd—alle lijnen lopen daarheen; ‘of lopen ze eigenlijk naar Washington?’ vraagt Niemöller zich af (p. 13).

Weer een Westers geopolitiek fiasco. Merkel probeert schade in Oekraïne te beperken

De staatsgreep in Kiev die nu een jaar geleden met EU- en NAVO-steun werd uitgevoerd, is op een debacle uitgelopen. Eerst werden de nieuwe machthebbers op het Witte Huis onthaald, vervolgens werd het coupregime van Jatsenjoek aangemoedigd om de federalisten die in het oosten tot bezettingen waren overgegaan, militair aan te pakken. 

Wat dat betekent zien we hieronder, op een foto die rond Pasen vorig jaar genomen werd, nadat CIA-directeur Brennan in Kiev was geweest en de campagne tegen de ‘terroristen’ was gestart. Omdat het leger van Oekraïne nauwelijks inzetbaar is en weinig animo had voor deze strijd (i.t.t. de vrijwilligersbataljons met hun ultranationalistische of zelfs neo-nazi signatuur), bepaalden de strijdkrachten van Kiev zich tot beschietingen. 

Op de foto draagt een Oekraïense arts, Michael Kowalenko, een kind dat bij de beschietingen is geraakt naar een ziekenhuis, waar hij zal vaststellen dat ze al dood moet zijn geweest op het moment dat de foto werd genomen.

Wat is er bereikt, behalve deze gruwelijkheden?

Akkoord in Minsk, maar niet iedereen doet mee. De EU ook niet

Bij alle opluchting over het in Minsk gesloten akkoord om een eind te maken aan de bloedige burgeroorlog in Oekraïne, hebben de eerste tegenstemmen zich al hoorbaar gemaakt. Antiwar.com meldt dat Dmytry Yarosj, de aanvoerder van de neo-nazi formatie Rechtse Sector, heeft verklaard dat met ‘terroristen’ geen akkoord kan worden gesloten en dat wat zijn groep betreft, de strijd wordt voortgezet. 

De federalisten in het oosten (foto) gaan er op hun beurt van uit dat de Oekraïense troepen die ze hebben ingesloten bij Debaltseve, zich onder de bepalingen van het akkoord moeten overgeven. Vandaar dat in die corridor, die de communicatie tussen Loegansk and Donetsk bemoeilijkt, de beschietingen over en weer doorgaan.

Oekraïne-wapenstilstand slecht nieuws voor NAVO en EU

De gisterennacht van elf op twaalf februari bereikte overeenkomst om de zware wapens van beide partijen terug te trekken van de frontlijn in Oost-Oekraïne kan het einde betekenen van de poging van de NAVO en EU om Oekraïne onder controle te krijgen. Nu is er een basisakkoord, gesloten zonder dat Amerika en Engeland daarbij betrokken zijn geweest, en dus kwetsbaar voor sabotage uit die hoek. De dag na het akkoord werd door het regime in Kiev al bekend gemaakt dat er tijdens de onderhandelingen 40 Russische tanks met ondersteunend materieel de grens waren overgestoken, Oekraïne in. 

Dat er echter ook in de VS genoeg oppositie is tegen voortgaande oorlog blijkt uit een bericht in The Washington Free Beacon op 12 februari dat eerdere meldingen vanuit Oekraïne over Russische tanks bedrog waren. Zo werden in december door Oekraïense parlementsleden foto’s aan een Amerikaanse senator gepresenteerd die later genomen bleken te zijn tijdens het Russische tegenoffensief tegen de Georgische aanval op Zuid-Ossetië in 2008. 

Weer dicht bij een oplossing in Oekraïne—en weer liggen Washington en Londen dwars

Afgelopen zaterdag 7 februari waren kanselier Merkel en de Franse president Hollande in Moskou, nadat ze eerst Kiev hadden aangedaan om daar te overleggen met Porosjenko. Aangezien diens militaire offensief tegen de eigen bevolking in het oosten op een volledig debâcle dreigt uit te lopen en de economie van het land op instorten staat, is er in Kiev opeens weer interesse om tot een vreedzame oplossing te komen. Ook John Kerry was met zijn ploeg (inclusief Victoria ‘f**k the EU’ Nuland) in Kiev, maar ze lieten de kans om Merkel en Hollande te spreken lopen. Want nog niet eerder was de breuk tussen Amerika en het ‘oude Europa’ zo groot.

De VS, met Londen er zoals altijd trouw achteraan, sturen in Oekraïne aan op een vernedering van Moskou. In zijn meesterlijke Frontline Ukraine (IB Tauris, 2015) analyseert Richard Sakwa de strijd daar als een tussen de ‘monisten’, die een éénduidige Oekraïense nationale staat willen, en de ‘pluralisten’, die de multinationale samenstelling van het land als uitgangspunt nemen.

Wordt MH17 ons 9/11? (4) Satellietverkeer en Malaysia Airlines

Enkele dagen terug ontving ik van een contact in Kharkov een rapport van de Russische geografische website Neogeography.ru over het satellietverkeer rond de datum van het neerhalen van vlucht MH17. Eén dag vóór het drama verlegden Amerikaanse satellieten plotseling, zonder dat daar aanleiding voor was, hun centrale aandachtssector naar het gebied waar de ramp zou plaatsvinden; op de 17de verdwenen ze. Ik vat de kern van het rapport samen. Hieronder de sector die op de 16de werd gefotografeerd (toelichting zie onder).

Neogeography.ru maakt gebruik van het feit dat tegenwoordig zo’n 70 procent van het Amerikaanse inlichtingenwerk geprivatiseerd is (zie Peter Dale Scott’s nieuwste boek, The American Deep State), vnl. naar Booz Allen Hamilton (de werkgever van o.a. Edward Snowden), SAIC, en in dit geval, DigitalGlobe, dat een monopolie heeft op de Americkaanse markt voor hoge-resolutie waarneming op afstand. Normaal is hun satellietwaarneming voor zowel commerciële klanten als voor de Amerikaanse inlichtingendiensten bestemd, maar in dit geval hoofdzakelijk voor de laatste.