De Israëlische operatie in Gaza heeft volgens de Minister van defensie Moshe Ya’alon 9 miljard Amerikaanse dollars gekost, een flinke greep in de jaarlijkse defensiebegroting van 14 miljard. En dat zijn alleen maar de directe militaire kosten, want Israël heeft ook zware schade op het gebied van het toerisme opgelopen. Volgens een recente opiniepeiling is Hamas daarentegen alleen maar populairder geworden. Hamas is overigens na de afzetting van Morsi in Egypte, een van de weinige zo niet de enige gekozen regering in de Arabische wereld.
Het was dus, om met de Israëlische commentator Uri Avneri een van de weinige kritische stemmen die in de lucht blijven in het racistische klimaat dat het land in de greep heeft, ‘een oorlog voor niets’. 50 dagen, en aan Israëlische kant, 71 doden, van wie 66 soldaten, 1 kind. Onder de Palestijnen, 2143 doden, waarvan 577 kinderen, 263 vrouwen, 102 bejaarden. 11.230 gewonden, en dan ook nog eens 12 demonstranten, overwegend kinderen, doodgeschoten op de bezette Westoever. De infrastructuur van Gaza voor de zoveelste maal met de grond gelijk gemaakt. Dat is Israëls ‘recht om zich te verdedigen’, ook in Nederland een plechtig beleden principe dat verdere iedere discussie overbodig maakt.
De aanleiding was de ontvoering van drie godsdienst-studenten bij Hebron op de Westoever, door leden van Hamas die op eigen initiatief handelden in de hoop gevangen kameraden te kunnen vrijkopen—het vrij krijgen van gevangenen, aldus Avneri, is wat op dit moment iedere Palestijnse militant bezig houdt want Israël houdt niet met ze gevangen zetten. Maar omdat de ontvoerders amateurs waren, liep de operatie op een fiasco uit—toen een van de studenten zijn mobiele telefoon gebruikte, raakten ze in paniek en schoten hun gevangenen dood.
Israël greep het gebeurde aan om een plan uit te voeren dat al klaar lag—alle Hamas-activisten op de Westoever, inclusief degenen die vrijgelaten waren in de ruil voor de Israëlische gevangene, Gilad Shalit, werden weer gearresteerd. Maar dit was in strijd met de afspraken met Hamas dat zijn leden op de Westoever niet aan hun lot kon overlaten en daarom het vuur opende met zijn raketten. En daarop volgde de invasie van 80.000 Israëlische soldaten en nog steeds volgens Avneri, ‘een festival van destructie’. Overigens zou ik zelf benadrukken dat de agressie van Israël vooral geprikkeld wordt door de samenwerking tussen Hamas en Fatah. Maar terug naar Avneri.
Aan de Israëlische kant waren de verliezen in vergelijking gering. Maar het aanzien van het land in de wereld heeft zwaar geleden, aldus Avneri. Het beeld van Israël is veranderd van een klein dapper land tot een brutaal monster. Het anti-Semitisme neemt toe, want dit is het land van het Joodse volk en de meeste joden verdedigen Israël.
‘In Israël zelf heeft het fascisme, vuil en onmiskenbaar, zijn lelijke gezicht getoond. “Dood aan de Arabieren”, en “dood aan de linksen” zijn geaccepteerde strijdkreten geworden. Iets van deze vuige golf zal hopelijk wegebben, maar iets ervan kan blijven hangen en een permanent verschijnsel worden.’ Tot zover Avneri.
Dat wil niet zeggen dat Israël niets overhoudt aan deze misdadige campagne. Want nog geen maand na te hebben huisgehouden in Gaza, heeft de Amerikaanse Senaat afgelopen donderdag de US-Israel Strategic Partnership Act aangenomen (unaniem)—in mei had het Huis van Afgevaardigden de wet al met 410-1 zijn goedkeuring gegeven. In het hele Congres is er dus één lid dat het minder verstandig vindt Israël op dit moment allerlei voordelen te geven, zoals nieuwe straaljagers en voorrang bij verkoop van surplus-materieel van de Amerikaanse strijdkrachten, naast energie- en andere samenwerkingsprogramma’s.
Het is een onthutsend blijk van de macht van de Israël-lobby in de VS, de ‘staart die met de hond kwispelt’.
Kees van der Pijl
De aanleiding was de ontvoering van drie godsdienst-studenten bij Hebron op de Westoever, door leden van Hamas die op eigen initiatief handelden in de hoop gevangen kameraden te kunnen vrijkopen—het vrij krijgen van gevangenen, aldus Avneri, is wat op dit moment iedere Palestijnse militant bezig houdt want Israël houdt niet met ze gevangen zetten. Maar omdat de ontvoerders amateurs waren, liep de operatie op een fiasco uit—toen een van de studenten zijn mobiele telefoon gebruikte, raakten ze in paniek en schoten hun gevangenen dood.
Israël greep het gebeurde aan om een plan uit te voeren dat al klaar lag—alle Hamas-activisten op de Westoever, inclusief degenen die vrijgelaten waren in de ruil voor de Israëlische gevangene, Gilad Shalit, werden weer gearresteerd. Maar dit was in strijd met de afspraken met Hamas dat zijn leden op de Westoever niet aan hun lot kon overlaten en daarom het vuur opende met zijn raketten. En daarop volgde de invasie van 80.000 Israëlische soldaten en nog steeds volgens Avneri, ‘een festival van destructie’. Overigens zou ik zelf benadrukken dat de agressie van Israël vooral geprikkeld wordt door de samenwerking tussen Hamas en Fatah. Maar terug naar Avneri.
Aan de Israëlische kant waren de verliezen in vergelijking gering. Maar het aanzien van het land in de wereld heeft zwaar geleden, aldus Avneri. Het beeld van Israël is veranderd van een klein dapper land tot een brutaal monster. Het anti-Semitisme neemt toe, want dit is het land van het Joodse volk en de meeste joden verdedigen Israël.
‘In Israël zelf heeft het fascisme, vuil en onmiskenbaar, zijn lelijke gezicht getoond. “Dood aan de Arabieren”, en “dood aan de linksen” zijn geaccepteerde strijdkreten geworden. Iets van deze vuige golf zal hopelijk wegebben, maar iets ervan kan blijven hangen en een permanent verschijnsel worden.’ Tot zover Avneri.
Dat wil niet zeggen dat Israël niets overhoudt aan deze misdadige campagne. Want nog geen maand na te hebben huisgehouden in Gaza, heeft de Amerikaanse Senaat afgelopen donderdag de US-Israel Strategic Partnership Act aangenomen (unaniem)—in mei had het Huis van Afgevaardigden de wet al met 410-1 zijn goedkeuring gegeven. In het hele Congres is er dus één lid dat het minder verstandig vindt Israël op dit moment allerlei voordelen te geven, zoals nieuwe straaljagers en voorrang bij verkoop van surplus-materieel van de Amerikaanse strijdkrachten, naast energie- en andere samenwerkingsprogramma’s.
Het is een onthutsend blijk van de macht van de Israël-lobby in de VS, de ‘staart die met de hond kwispelt’.
Kees van der Pijl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten