Het besluit van de Russische regering om de gaspijplijn onder de Zwarte Zee af te buigen naar Turkije heeft voor enige consternatie gezorgd. De pijplijn, ‘South Stream’, was bedoeld om naar Bulgarije over te steken en dan gas aan zuidoost-Europa (Servië, Hongarije, Oostenrijk) te leveren. Maar Bulgarije werd onder druk gezet om het werk stop te zetten: door de NAVO om militair-strategische redenen en door de altijd gehoorzame EU om juridische redenen. Allemaal onderdeel van de Westerse sanctiepolitiek tegen Rusland.
Dit is oorlogsvoorbereiding, want ‘sancties’, laat daar geen misverstand over bestaan, is economische oorlogvoering.
De sancties tegen Irak waren de opmaat van de invasie van 2003.
De sancties tegen Rusland zijn bedoeld om na het succes in Kiev, ook regime-verandering in Moskou door te voeren.
Maar Rusland is in staat terug te slaan, al betaalt het op dit moment een zware prijs, en verliest het deze fase van de economische oorlog.
Er is echter nog een verliezer en dat is Europa, de EU.
Het argument van de EU dat Rusland zich moet conformeren aan de Europese concurrentieregels is een lachertje. Deze regels die de ‘vrije markt’ moeten garanderen (maar die niet gelden voor Microsoft, Google, enz.) en waaraan wij bv. het FYRA-debacle te danken hebben, gelden echter voor de interne markt en voor geassocieerde landen. Maar Rusland is dat niet en heeft een ander economisch systeem, nl. staatskapitalisme. Net als (bij alle verdere verschillen) China, Japan, Iran, en nog een aantal landen, heeft in Rusland de staat het laatste woord als het gaat om grote economische projecten.
Vandaar dat Mikhail Khodorkovsky, de eigenaar van het Yukos-olieconcern, 10 jaar gevangenisstraf kreeg omdat hij met Exxon en andere Amerikaanse bedrijven was gaan onderhandelen over eigen pijplijnprojecten. Stelen mag, maar de staat heeft het laatste woord en duldt geen privé-diplomatie. Dus werd Yukos teruggegeven aan staatsbedrijf Rosneft en is Khodorkovsky inmiddels weliswaar vrijgelaten, maar ook in ballingschap. Daar heeft hij ‘Open Russia’ opgericht, een organisatie die moet helpen de regime-verandering door te voeren.
De sancties tegen Irak waren de opmaat van de invasie van 2003.
De sancties tegen Rusland zijn bedoeld om na het succes in Kiev, ook regime-verandering in Moskou door te voeren.
Maar Rusland is in staat terug te slaan, al betaalt het op dit moment een zware prijs, en verliest het deze fase van de economische oorlog.
Er is echter nog een verliezer en dat is Europa, de EU.
Het argument van de EU dat Rusland zich moet conformeren aan de Europese concurrentieregels is een lachertje. Deze regels die de ‘vrije markt’ moeten garanderen (maar die niet gelden voor Microsoft, Google, enz.) en waaraan wij bv. het FYRA-debacle te danken hebben, gelden echter voor de interne markt en voor geassocieerde landen. Maar Rusland is dat niet en heeft een ander economisch systeem, nl. staatskapitalisme. Net als (bij alle verdere verschillen) China, Japan, Iran, en nog een aantal landen, heeft in Rusland de staat het laatste woord als het gaat om grote economische projecten.
Vandaar dat Mikhail Khodorkovsky, de eigenaar van het Yukos-olieconcern, 10 jaar gevangenisstraf kreeg omdat hij met Exxon en andere Amerikaanse bedrijven was gaan onderhandelen over eigen pijplijnprojecten. Stelen mag, maar de staat heeft het laatste woord en duldt geen privé-diplomatie. Dus werd Yukos teruggegeven aan staatsbedrijf Rosneft en is Khodorkovsky inmiddels weliswaar vrijgelaten, maar ook in ballingschap. Daar heeft hij ‘Open Russia’ opgericht, een organisatie die moet helpen de regime-verandering door te voeren.
Nederland heeft samen met Duitsland als eerste 1000 man troepen beschikbaar gesteld op de Russische ‘opmars’ (van Berlijn in 1991 naar de Russische grens anno nu) te stuiten, maar kennelijk is er weinig contact tussen defensie en het ministerie van economische zaken. Want de militaire oorlogsvoorbereiding is tegen Rusland gericht, maar de economische oorlogvoering ook tegen onszelf.
South Stream bv is immers gevestigd in Amsterdam, en wordt mede gefinancierd door een banken-consortium onder aanvoering van ING. Deze financiers zullen zich nu moeten bezinnen op wat ze gaan doen, net als grote Europese bedrijven die ingeschakeld waren in het project zoals ENI-Saipem en Salzgitter, twee bedrijven waarvan de beurskoers gisteren met 8 procent kelderde. Het Nederlandse bedrijf AllSeas (in Zwitserland gevestigd) loopt de order voor het leggen van de buizen mis.
Tel uit je winst.
De economische oorlogvoering tegen Rusland om daar regime-verandering door te voeren (en dan op naar China), is dus ook economische oorlogvoering van de VS tegen de EU.
Daar zijn ze in Bulgarije nu wel achter, en de boodschap is zeker ook in Duitsland aangekomen. Een dezer dagen zal het sluimerende conflict tussen de EU en de VS in alle hevigheid uitbreken, tenzij men zich in de Europese hoofdsteden heeft neergelegd bij een naderend militair conflict met Rusland waarop door belangrijke krachten binnen de NAVO wordt aangestuurd.
Kees van der Pijl
sluimerende conflict tussen de EU en de VS in alle hevigheid uitbreken
BeantwoordenVerwijdereneigenlijk moet EU voor zich zelf kiezen en niet achter VS aanlopen anders.........zijn ze het haasje