Een van de hete hangijzers in de crisis in Oekraïne is de vraag of de opstand op het Maidanplein is gekaapt door neonazi’s. Over deze kwestie is door de BBC een interessante reportage aangeleverd. Dit is opmerkelijk omdat de BBC over het algemeen zeer partijdig is. Elke keer als zij afwijkt van de officiële koers (bv. in 2003 toen werd onthuld dat het ‘dossier’ over de massavernietigingswapens van Irak bedrog was), wordt er van regeringswege keihard ingegrepen. Je zou dus verwachten dat een BBC-reportage over Oekraïne geen melding maakt van het feit dat nazi’s meestrijden tegen de afvallige provincies in het oosten, maar David Stern, de BBC-journalist, geeft juist bewijzen van het tegendeel.
Op de foto hierboven, die Stern van Porosjenko’s eigen website heeft gehaald (inmiddels verwijderd), zien we hoe de president een neonazi uit Belarus, Serhiy Korotkykh, op de schouder klopt terwijl hij zijn erkentelijkheid uitspreekt voor diens bijdrage aan ‘de strijd’.
Er is volgens Stern daarom alle reden voor waakzaamheid. Korotkykh is immers medeoprichter van de neonazi National Socialist Society (NSS) in Rusland, die is gevormd om de naderende ‘rassenoorlog’ te gaan voeren.
Het is schokkend dat de media bij ons blijven spreken over ‘rechts’, ‘nationalistisch’ enz. terwijl het gaat om echte moordenaars en fascisten, zoals er in Oost-Europa zoveel zijn. In eerdere blogs over Oekraïne heb ik genoeg geschreven over de aanhangers van Bandera, Rechtse Sector, Svoboda, en andere neonazi-groepen.
Daarnaast geven veel reguliere (dus ‘gewoon’ uiterst rechtse) Oekraïense politici steun aan commandanten van bv. het beruchte Azov-bataljon. Een Azov-man is zelfs politiechef van de regio Kiev geworden (Korotkykh maakt eveneens deel uit van het Azov-bataljon). Stern concludeert dat het Oekraïense publiek niet of nauwelijks wordt voorgelicht over dit soort banden van hun leidende politici.
Het andere uiterste is de Russische officiële positie, die het heeft over de ‘fascistische junta’ in Kiev. Maar als dat zo zou zijn, waarom is dan bij iedere verkiezing de stem voor neonazi-lijsten onder de kiesdrempel van 5% gebleven? Stern wijst er op dat als ze hun stemmen hadden gebundeld, ze misschien wèl in het parlement waren gekomen, maar dan toch hooguit als kleine groep.
Intussen is de positie van de niet-nazi-politici in veel gevallen niet te onderscheiden van die van echte fascisten. Wat te denken van het plan van premier Arseniy Jatsenjoek afgelopen september om een muur tussen Oekraïne en Rusland te bouwen van bijna 2000 kilometer lang, voor de som van een half miljard dollar? Daarnaast meldt Newsweek enkele dagen geleden dat het defensiebudget voor 2015 door dezelfde Jatsenjoek verdubbeld zal worden tot $3,2 miljard, 5 procent van het nationaal product. Aangezien de staatskas leeg is en het land failliet, rijst natuurlijk de vraag waar het geld om een leger van 250 000 man op de been te brengen vandaan moet komen.
Zijn de fascisten aan de macht in Kiev?
Ik denk dat we het eerder zo moeten zien dat er door NAVO en EU een neoliberaal, extreem anti-Russisch regime in het zadel is geholpen, rond opportunistische oligarchen zoals Porosjenko (ooit mede-oprichter van de partij van Janoekowitsj) plus Jatsenjoek en andere met de oligarchen verbonden politici, en dat deze lieden de steun van de neonazi-elementen nodig hebben om de strijd tegen de opstand in het oosten gaande te houden—maar ook moeten voorkomen dat de fascisten zich tegen hen keren. Dit regime belooft, om de Belgische schrijver Tom Lanoye in de NRC van gisteren aan te halen, ‘de slachtoffers van het kapitalisme dat ze morgen de winnaars kunnen zijn’. Dat is het neoliberale politieke manifest in een notedop.
De Russische positie, nl. dat in Kiev de fascisten ook echt aan de macht zijn, is niet vol te houden en werkt er dus onbedoeld aan mee om het tegendeel te bewijzen.
Volgens de Independent van gisteren is de Russische politiek op zijn minst tweeslachtig als het om neofascisme gaat. Poetin heeft zich bezorgd getoond over het voortwoekeren van de nazi-virus in de EU-landen, maar het Front National van Marine Le Pen, die in de afgelopen anderhalf jaar twee maal op bezoek is geweest in Moskou, heeft een lening van € 9 miljoen gekregen van de First Czech-Russian Bank, een aanbetaling van een grotere lening van in totaal €40 miljoen. Nu de traditionele bank van het FN, de Société Générale, niet meer over de brug schijnt te willen komen, moet Le Pen, die president Poetin heeft omschreven als een ‘verdediger van de Christelijke erfenis van de Europese beschaving’, het elders zoeken. In Rusland wordt de EU beschouwd als filiaal van de VS, dus alle anti-Europese stromingen krijgen het voordeel van de twijfel.
De geschiedenis van het communisme van de vorige eeuw is in dit opzicht nog altijd leerzaam. In de jaren twintig en begin dertig, tot aan het Zevende Congres van de Comintern in 1935, toen Dimitrov de Volksfrontstrategie afkondigde, werd naast de eigenlijke fascisten, ook de sociaal-democratie als fascistisch aangemerkt (‘sociaal-fascisten’). Kortom, iedereen behalve de communisten zelf was eigenlijk fascist, en daardoor kon Hitler aan de macht komen hoewel communisten en socialisten samen de meerderheid hadden. De claim dat in Kiev de fascisten aan de macht zijn lijkt erg op die politiek van vóór 1935.
Wat in Nederland nodig is, is een principiële opstelling tegen de NAVO-expansie die op regimeverandering in Moskou is gericht, tegen de pretenties van de EU dat het rampzalige neoliberale beleid ook buiten de EU moet worden gepropageerd, en tegen de volgzame Nederlandse politiek op beide terreinen. Daarvoor is het helemaal niet nodig om het bewind in Kiev categorisch als fascistisch aan te merken want dat maakt die opstelling alleen maar ongeloofwaardig.
Er is volgens Stern daarom alle reden voor waakzaamheid. Korotkykh is immers medeoprichter van de neonazi National Socialist Society (NSS) in Rusland, die is gevormd om de naderende ‘rassenoorlog’ te gaan voeren.
Het is schokkend dat de media bij ons blijven spreken over ‘rechts’, ‘nationalistisch’ enz. terwijl het gaat om echte moordenaars en fascisten, zoals er in Oost-Europa zoveel zijn. In eerdere blogs over Oekraïne heb ik genoeg geschreven over de aanhangers van Bandera, Rechtse Sector, Svoboda, en andere neonazi-groepen.
Daarnaast geven veel reguliere (dus ‘gewoon’ uiterst rechtse) Oekraïense politici steun aan commandanten van bv. het beruchte Azov-bataljon. Een Azov-man is zelfs politiechef van de regio Kiev geworden (Korotkykh maakt eveneens deel uit van het Azov-bataljon). Stern concludeert dat het Oekraïense publiek niet of nauwelijks wordt voorgelicht over dit soort banden van hun leidende politici.
Het andere uiterste is de Russische officiële positie, die het heeft over de ‘fascistische junta’ in Kiev. Maar als dat zo zou zijn, waarom is dan bij iedere verkiezing de stem voor neonazi-lijsten onder de kiesdrempel van 5% gebleven? Stern wijst er op dat als ze hun stemmen hadden gebundeld, ze misschien wèl in het parlement waren gekomen, maar dan toch hooguit als kleine groep.
Intussen is de positie van de niet-nazi-politici in veel gevallen niet te onderscheiden van die van echte fascisten. Wat te denken van het plan van premier Arseniy Jatsenjoek afgelopen september om een muur tussen Oekraïne en Rusland te bouwen van bijna 2000 kilometer lang, voor de som van een half miljard dollar? Daarnaast meldt Newsweek enkele dagen geleden dat het defensiebudget voor 2015 door dezelfde Jatsenjoek verdubbeld zal worden tot $3,2 miljard, 5 procent van het nationaal product. Aangezien de staatskas leeg is en het land failliet, rijst natuurlijk de vraag waar het geld om een leger van 250 000 man op de been te brengen vandaan moet komen.
Zijn de fascisten aan de macht in Kiev?
Ik denk dat we het eerder zo moeten zien dat er door NAVO en EU een neoliberaal, extreem anti-Russisch regime in het zadel is geholpen, rond opportunistische oligarchen zoals Porosjenko (ooit mede-oprichter van de partij van Janoekowitsj) plus Jatsenjoek en andere met de oligarchen verbonden politici, en dat deze lieden de steun van de neonazi-elementen nodig hebben om de strijd tegen de opstand in het oosten gaande te houden—maar ook moeten voorkomen dat de fascisten zich tegen hen keren. Dit regime belooft, om de Belgische schrijver Tom Lanoye in de NRC van gisteren aan te halen, ‘de slachtoffers van het kapitalisme dat ze morgen de winnaars kunnen zijn’. Dat is het neoliberale politieke manifest in een notedop.
De Russische positie, nl. dat in Kiev de fascisten ook echt aan de macht zijn, is niet vol te houden en werkt er dus onbedoeld aan mee om het tegendeel te bewijzen.
Volgens de Independent van gisteren is de Russische politiek op zijn minst tweeslachtig als het om neofascisme gaat. Poetin heeft zich bezorgd getoond over het voortwoekeren van de nazi-virus in de EU-landen, maar het Front National van Marine Le Pen, die in de afgelopen anderhalf jaar twee maal op bezoek is geweest in Moskou, heeft een lening van € 9 miljoen gekregen van de First Czech-Russian Bank, een aanbetaling van een grotere lening van in totaal €40 miljoen. Nu de traditionele bank van het FN, de Société Générale, niet meer over de brug schijnt te willen komen, moet Le Pen, die president Poetin heeft omschreven als een ‘verdediger van de Christelijke erfenis van de Europese beschaving’, het elders zoeken. In Rusland wordt de EU beschouwd als filiaal van de VS, dus alle anti-Europese stromingen krijgen het voordeel van de twijfel.
De geschiedenis van het communisme van de vorige eeuw is in dit opzicht nog altijd leerzaam. In de jaren twintig en begin dertig, tot aan het Zevende Congres van de Comintern in 1935, toen Dimitrov de Volksfrontstrategie afkondigde, werd naast de eigenlijke fascisten, ook de sociaal-democratie als fascistisch aangemerkt (‘sociaal-fascisten’). Kortom, iedereen behalve de communisten zelf was eigenlijk fascist, en daardoor kon Hitler aan de macht komen hoewel communisten en socialisten samen de meerderheid hadden. De claim dat in Kiev de fascisten aan de macht zijn lijkt erg op die politiek van vóór 1935.
Wat in Nederland nodig is, is een principiële opstelling tegen de NAVO-expansie die op regimeverandering in Moskou is gericht, tegen de pretenties van de EU dat het rampzalige neoliberale beleid ook buiten de EU moet worden gepropageerd, en tegen de volgzame Nederlandse politiek op beide terreinen. Daarvoor is het helemaal niet nodig om het bewind in Kiev categorisch als fascistisch aan te merken want dat maakt die opstelling alleen maar ongeloofwaardig.
Kees van der Pijl
Regime verandering in Moskou ? Waarom dit stoken, wilt U oorlog ? Het is niet aan ons om in Moskou de dienst uit te maken, dat is aan de Russen, mijns inziens. Als net land zouden wij als doel moeten hebben om vriendschappelijke banden te hebben met alle landen, en daar handel mee drijven. Al naar gelang mensenrechten worden geschonden, zou je de banden iets kunnen afkoelen. Veel landen zijn koninkrijken, dat is nu eenmaal zo, ook Nederland is lang een Koninkrijk geweest (en officieel nog). Wat is de bewijsvoering dat er in Kiev geen fascisten aan de macht zijn ? Het gedrag van Kiev is heden zeer gewelddadig en dictatoriaal. Krijgsgevangenen worden gemarteld, mensen worden officieel opgepakt omdat ze een mening hebben. Merk op dat het woord 'Fascisme' vaak ovedreven wordt uitgelegd; het Fascisme heeft ook zwakkere betekenissen, bijvoorbeeld in de zin zoals Muscolini het verwoordde, of het Fascisme dat aan de macht was voordat de 2de wereldoorlog was uitgebarsten. Ik zou graag iets meer bewijsvoering zien, en iets meer focus op het precies onderwerp. Het maakt juist dit artikel ongeloofwaardig door er teveel bij te halen, zoals de E.U. politiek naar het buitenland ~ ook zonder bewijsvoering of argumenten (het wordt gesteld). Dit beantwoord de kernvraag zo niet, namelijk of er fascisten aan de macht zijn of niet, en/of Nazis. Wie een complete bevolkinggroep aan het uitroeien is, wordt terecht met zware bewoordingen benoemd. Ook is het welbekend dat de VS groots samenwerken met Nazis in het verleden, zoals na de 2de wereldoorlog in Duitsland (Duitse geheime dienst, paperclip, etc), en later het Gladio netwerk ("Stay Behind"). Het huidige regime in Kiev indirect vergelijken met de sociaal-democratie (die blijkbaar ooit fascistisch is genoemd), en dat juist daardoor Hitler aan de macht komt, is teveel speculatie zonder onderliggende argumentatie/bewijsvoering, mijns inziens. De werkelijkheid wordt hierdoor wel heel erg door een mangel genomen, alsof de Communisten Hitler aan de macht brachten.
BeantwoordenVerwijderen