Wordt MH17 ons 9/11? (28) Waarom de enige criticus van de Nederlandse regering tot zwijgen werd gebracht

Halverwege november kwam CDA-kamerlid Pieter Omtzigt onder vuur te liggen omdat hij op een bijeenkomst aan de VU over het neerhalen van vlucht MH17 een getuige zou hebben opgevoerd die feiten te berde bracht die tegen het officiële standpunt ingaan. Een privé-sms waarin Omtzigt de getuige behulpzaam wilde zijn met het inkorten van zijn verklaring aangezien die op zijn best een minuut de tijd zou krijgen, werd aan NRC Handelsblad doorgespeeld. De krant trok daarop Omtzigts geloofwaardigheid in twijfel en riep zelfs op tot zijn aftreden. 

Dit was niet alleen maar een manier om af te komen van het enige parlementslid dat er onophoudelijk op heeft aangedrongen dat de regering Rutte’s belofte inlost dat de onderste steen inzake MH17 boven moet komen. Omtzigt is daarnaast immers ook woordvoerder van zijn partij in belastingzaken, pensioenen en de euro en op dat vlak was hij een nog grotere zwakke plek voor de zittende macht. Dit is ook de reden waarom zijn behulpzaamheid jegens een Oekraïense man opeens werd opgetuigd als iets dat grensde aan landverraad.

Wordt MH17 ons 9/11? (27) Bellingcat, hofleverancier van nepnieuws

2 november kwam The Intercept met een stuk van Avi Asher-Schapiro over de rol van beelden op sociale media bij de vervolging van oorlogsmisdaden. Daarin wordt het verwijderingsbeleid belicht dat sociale mediabedrijven hanteren voor gewelddadige video’s. Helaas raakt het webtijdschrift, opgezet door Glenn Greenwald, beroemd om zijn Snowden onthullingen, in dit geval het spoor bijster, en het is ook een verraderlijk onderwerp. Elliot Higgins, oprichter van ‘Bellingcat’ (foto) wordt hier als getuige opgevoerd; volgens The Intercept is dit ‘een in het Verenigde Koninkrijk gevestigde, gerenommeerde organisatie die zich wijdt aan het bestuderen van beelden uit conflictgebieden zoals Syrië, Oekraïne en Libië.’

Helaas is Bellingcat intussen zo vaak betrapt op het verspreiden van verzinsels dat Higgins wel de laatste zou moeten zijn om als onpartijdige arbiter erbij gehaald te worden om het kaf van het koren te scheiden.

Escalatie spanningen Rusland en VS bij strijd in Syrië

Het conflict in Syrië laat een haast oneindig scala van groepen, staten en belangen zien die zich in de strijd hebben gemengd. Er is weliswaar een ongemakkelijk soort anti-IS coalitie, maar de onderlinge belangen divergeren zodanig dat niemand weet wat het land te wachten staat als de Islamitische Staat zal zijn verslagen.

Toenemende spanningen anti-IS coalitie
Eén van de mogelijk nieuwe conflicten kwam half september al aan de oppervlakte bij de strijd rond het laatste machtsbolwerk van IS in Syrië, de olierijke regio rondom de stad Deir-ez-Zor. Het Syrische leger, onder bescherming van de Russen, naderde de stad vanuit het westen. Begin september openden de Syrische Democratische Strijdkrachten (SDS), bestaande uit een coalitie van Syrische Koerden en Arabieren gesteund door de VS, “Operation Cizire Storm”. Deze operatie bevrijdt de omgeving van Deir-ez-Zor en de Eufraat vanuit het oosten.

Sleepnetwet als opstap naar een postmoderne politiestaat

De Sleepnetwet werd in juli jongstleden, in de nacht voor het reces, bij open stemming aangenomen in de Eerste Kamer. Dankzij de oplettendheid van verschillende groepen is een campagne gestart om een raadgevend referendum af te dwingen.

Nu de eerste 10.000 handtekeningen binnen zijn gaat het om de 300.000 die er op 12 oktober moeten zijn om het referendum ook echt te houden. Dat zal niet vanzelf gaan, want de mensen zijn sceptisch over referenda, na twee maal bedrogen te zijn. Daarnaast is men òfwel niet op de de hoogte van waar het over gaat, òfwel onverschillig, onder het motto, ‘we worden toch wel afgeluisterd.’ Maar als eenmaal een sterke staat en een permanente noodtoestand zijn gevestigd, zullen ze niet meer worden afgeschaft. We hebben dus een éénmalige kans om deze overval op de democratie ongedaan te maken. 

De Sleepnetwet is onderdeel van een internationale ‘veiligheidsstructuur’ die vanuit de Verenigde Staten aan de EU is opgelegd. Toen PvdA-minister Plasterk indertijd werd betrapt op het voorliegen van de kamer inzake het doorgeven van de afluistergegevens aan de Amerikaanse inlichtingendienst NSA, werd al duidelijk dat het surveilleren van de bevolking niet een op zichzelf staande Nederlandse politiek is. Het past in een vanuit de VS geregisseerde uitbreiding van een Atlantische politiestaat.

Livestream Pletterij-debat MH-17-onderzoek online

Voor wie er niet bij kon zijn: de livestream van gisteravond in Haarlem gehouden debatcafé staat inmiddels online.

Overigens staat de bijdrage van Kees van der Pijl aan de NAVO-tegen-top van afgelopen mei inmiddels online:

Debatcafé MH17-onderzoek

In de eerste aflevering van het Haarlemse Debatcafé van dit seizoen vertelt Kees van der Pijl over zijn zienswijze op het onderzoek naar de ramp met de MH17. De avond begint op dinsdag 19 september om 20.00 uur en vindt plaats in De Pletterij, Lange Herenvest 122, 2011 BX Haarlem (15 minuten lopen vanaf het station.

foto van eerdere bijeenkomst met Kees van der Pijl in de Pletterij

Wat was de invloed van de geopolitiek op de wijze waarop met het onderzoek naar de MH-17 ramp is omgegaan?

Wordt MH17 ons 9/11? (26) De EU en de sancties na het neerhalen

In reactie op mijn laatste blog over het voorstel van een Nederlandse generaal om afwijkende meningen op Internet, in het bijzonder inzake MH17, tot zwijgen te brengen, heb ik een aantal commentaren ontvangen inzake de claim dat de EU zich pas voegde naar de Amerikaanse sancties van 16 juli 2014 NA het neerhalen. 
Want het was toch zo dat ook de Europese Raad (het orgaan van de regeringsleiders) bij elkaar kwam in een speciale ziting, eveneens op de 16de, om sancties te bespreken?
Dit is het waard om in detail te bezien, aangezien ik in mijn te verschijnen boek volhou dat het pas het neerhalen van MH17 was waardoor de EU werd overgehaald om het Amerikaanse initiatief te volgen.

Op 17 juli rapporteerde de BBC dat ‘De VS en de EU de sancties tegen Rusland hebben aangescherpt vanwege de beweerde steun van dat land voor de separatisten die vechten in Oekraïne’. President Poetin, die nog in Brazilië was, gaf als commentaar op deze sancties dat ze ‘de Amerikaans-Russische betrekkingen op een “doodlopend spoor” zouden leiden. Over de EU zegt het BBC-rapport dat ‘zij eind juli details van de sancties zou geven’. Dat was inderdaad het voornemen. Brussels was niet overtuigd, er stond te veel op het spel.

Wordt MH17 ons 9/11? (25) De overheid, de media en de generaal

Generaal Wilfred Rietdijk, adviseur van het ministerie van defensie, heeft afgelopen week in een interview voorgesteld dat de overheid en de ‘belangrijke media’ gaan samenwerken om ervoor te zorgen dat nepnieuws de mensen niet meer of minder makkelijk bereikt. De generaal noemt MH17 een voorbeeld van disinformatie waarmee ‘Moskou’ Nederlandse burgers zou manipuleren. 

De eerste reactie zou eigenlijk moeten zijn dat de samenwerking tussen overheid en media al loopt als een trein, want de informatie over zaken zoals MH17 is volledig gelijkgeschakeld. 

Met de sleepnetwet die het mogelijk moet maken dat we niet alleen worden afgeluisterd maar dat de politie al meekijkt als we de laptop aanzetten, kan alternatieve informatie in een vroeg stadium worden opgespoord, dus waar maken we ons nog zorgen over?

Op oorlogspad (8) Demissionaire regering actief in NAVO-oorlogsvoorbereiding

De regeringscoalitie van VVD en PvdA mag dan bij de laatste verkiezingen gedecimeerd zijn, minister Hennis van defensie blijft onverminderd strijdbaar.  Ze heeft zichzelf tot spreekbuis gemaakt van de Amerikaanse plannen om de NAVO in Europa om te schakelen naar een aanvalsstrategie. Het tijdschrift Foreign Affairs schreef al begin juni dat de NAVO het recht moet krijgen zonder formaliteiten Europese grenzen over te steken (in oorlogstijd is de nationale soevereiniteit natuurlijk opgeheven, maar nu moeten militaire verplaatsingen nog worden aangekondigd). Een militair ‘Schengen’. 23 dagen later kreeg minister Hennis datzelfde idee! En laat er nu enthousiast op ‘haar idee’ gereageerd worden!

Het zou allemaal een beetje zielig zijn als we het niet hadden over een overduidelijke opbouw naar een groot militair conflict in de Baltische staten. Met het demissionaire kabinet Rutte als stemmingmaker. Op oorlogspad dus. 

Hoe maak je van sociaalliberalen nog vredesduiven?

Met een “Maduro’s schijnverkiezing is een nieuwe stap naar dictatuur”, opende VS ambassadeur bij de VN Nikki Haley vorige week na verkiezingen voor een constitutionele vergadering een nieuwe ronde beschuldigingen aan het adres van de Venezolaanse regering [1]. Wanneer een hoge Amerikaanse functionaris spierballen toont, is het doorgaans niet lang wachten op een even harde opstelling vanuit de burelen van de trouwste volgers. Sjoerd Sjoerdsma (D66) vond kennelijk dat de Nederlandse regering te lang wachtte en spoorde hen aan wat harder achter de Amerikanen aan te lopen [2].

Opvallend aan zijn Kamervragen is het Orwelliaanse lexicon. Woordkeus en “framing” zijn sterk bepaald door de manier waarop de VS de zaak voorstelt, namelijk als een situatie waarin verkiezingen als iets dictatoriaals wordt gezien en pogingen een coup met behulp van gewelddadige straat protesten af te dwingen als iets van grootste democratische puurheid.

‘Russia-gate’ en Trump. Moeten we achter hem staan?

Het dagelijkse nieuws over ‘Russia-gate’, het verhaal dat ‘de Russen’ de Amerikaanse presidentsverkiezingen zouden hebben gehackt, vormt de achtergrond voor de langzaam maar zeker onontkoombare impeachment van Donald Trump. Wie zo aan de macht wordt geholpen door ‘de vijand’, kan natuurlijk niet in het Witte Huis zitten. Dag in, dag uit wordt deze boodschap herhaald. Ook bij ons.

Daar staat een eenvoudige waarheid tegenover. Een stafmedewerker van de Democratische Partij, Seth Rich, verontwaardigd over hoe de partij in de voorverkiezingen de kandidatuur van de linkse Bernie Sanders onderuit haalde ten gunste van Hillary Clinton, lekte e-mails die dit aantoonden naar WikiLeaks en die maakte ze openbaar. Rich werd in Washington DC vermoord, waarschijnlijk bij een mislukte beroving.

Kortom, een ‘lek’, geen ‘hack’, en een interne partijvete, niks geen Russen. Maar dat krijgen we niet te horen. En nu onthult Seymour Hersh dat dit allemaal is opgezet door de Amerikaanse geheime diensten.

Maar is Donald Trump daarom de ‘good guy’?

Wordt MH17 ons 9/11? (24) Herhaling van zetten bij nieuwe sancties tegen Rusland

De met grote meerderheid dezer dagen in het Amerikaanse congres aangenomen nieuwe sancties tegen Rusland (in een voordeelpakket met sancties tegen Iran en Noord-Korea zodat iedereen wel een reden heeft om er voor te stemmen) lijken in veel opzichten op de sancties die drie jaar geleden werden ingesteld. Toen werd door de regering-Obama eveneens een pakket maatregelen tegen de leverantie van Russisch gas aan Europa afgekondigd.
En wel, om precies te zijn, op 16 juli 2014. 

Binnen de EU bestond toen grote tegenzin tegen de sancties, die voortbouwden op een reeks strafmaatregelen gericht tegen South Stream, de pijpleiding door de Zwarte Zee.
Nu is Nordstream 2, door de Oostzee, het doelwit. Ditmaal ziet het echter er niet naar uit dat de EU opnieuw gechanteerd kan worden met een dramatisch incident in Oekraïne, al is niets onmogelijk.

De G20 en het morele relativisme van geweld

Ik moet u een bekentenis afleggen. Ik ben een anarchist. Bent u al bang geworden? Dat kan ik me voorstellen. Misschien stopt u nu zelfs met lezen, zeker als u naar het nieuws over de rellen rond de G20 top in Hamburg heeft gekeken. Dat heeft toch voor veel mensen het beeld van anarchisme in actie alleen maar bevestigt. Toch wil ik u vragen verder te lezen. Misschien krijgt u dan een ander idee.

Hoewel revolutie onmiskenbaar onderdeel is van het socialistische gedachtegoed, houdt dat niet per se in dat dat ook met geweld gepaard zou moeten gaan. In tegendeel, de anarchistische traditie brengt vooral naar voren dat de wijze waarop het ¨Ancien Regime¨ moet worden overwonnen, zich weerspiegelt in het utopia dat men voor zich ziet. Doelen impliceren middelen. Dus als je een vreedzame samenleving nastreeft, dan is een plotselinge gewelddadige overname door een klein groepje professionals niet de meest aangewezen manier om dat te bereiken. De geschiedenis kan talloze voorbeelden geven van momenten waarbij geweld alleen maar tot meer geweld leidde. Vandaar dat anarchisme vooral methoden als burgerlijke ongehoorzaamheid en de algemene staking adverteert.

Binnenkort te verschijnen boek van Van der Pijl plaatst MH17 in bredere geopolitieke context

A.s. maandag 17 juli 2017 is het drie jaar geleden dat de MH17 werd neergehaald. De precieze toedracht en het aanwijzen van de verantwoordelijken zijn drie jaar na dato nog steeds onderwerp van feitenonderzoek en (internationaal-)politieke steekspellen. In deze context verschijnt op 1 september het boek van Kees van der Pijl, Der Abschuss. Flug MH17, die Ukraine, und der neue Kalte Krieg bij uitgeverij PapyRossa in Keulen. De vertaler, Jochen Mitschka, heeft ter ondersteuning van deze publikatie een blog gestart, Der Abschuss Flug MH17, waarop ondersteunende informatie wordt verzameld en onder andere de bibliografie met de bronnen die voor dit boek gebruikt zijn inclusief de hyperlinks. 

Later in het jaar zullen ook het Engelse origineel en een Portuguese vertaling (in Brazilië) uitkomen. 

Op oorlogspad (8). De kabinetsformatie en de Nederlandse defensieuitgaven

Dat de kabinetsformatie zo moeizaam verloopt heeft te maken met concrete verschillen van opvatting, zoals bijvoorbeeld inzake de vrijwillige levensbeëindiging. Voor D'66, dat zich consequent als voorvechter van een neoliberale ombouw van de Nederlandse economie en samenleving opwerpt, moet dat makkelijker kunnen—wat heb je, in een zuiver marktperspectief, immers aan oude mensen? De ChristenUnie daarentegen houdt vast aan een naar we mogen aannemen Bijbelse ethiek. 

Wonderlijk genoeg zijn beide partijen het echter eens over de ONvrijwillige levensbeëindiging die het gevolg zal zijn van een kernoorlog. D'66 en CU zijn, net als de andere partijen afgezien van 'klein links', voor verhoging van de defensieuitgaven. En die worden gebruikt om de wapenindustrie een flinke ruggesteun te geven en in de praktijk, voor militair machtsvertoon aan de Russische grens en al even risicovolle luchtmachtacties in Syrië, waar Moskou de regering steunt in de burgeroorlog.

Hoe de Verenigde Staten de jihadisten bewapent, in Syrië en elders

Na twee gas-incidenten die allebei aan het Assad-regime in Syrië werden toegeschreven maar uiteindelijk provocaties door anderen bleken te zijn, is het Witte Huis samen met de strijdlustige VN-ambassadeur Nikki Haley ditmaal op de proppen gekomen met een waarschuwing vooraf. Nu beweren ze te weten dat er een nieuwe aanval met chemische wapens wordt gepland door Syrische regeringstroepen. En om niets aan het toeval over te laten, meldde Haley dat Rusland en Iran bij die voorbereidingen betrokken zijn.

Doorzichtiger kan het niet worden. De oorlogspartij in Washington, verwikkeld in een verbitterde interne machtsstrijd die niet lijkt te luwen, probeert al bij voorbaat de spanning op te voeren en dreigt niet alleen Assad aan te vallen, maar ook zijn Russische en Iraanse hulptroepen.

Dit valt samen met nieuwe agressie van de kant van Israël en Saoedi Arabië tegen resp. Syrië en Iran (via Qatar).

Zou het kunnen dat Washington zijn jihadistische bondgenoten een signaal geeft dat als zij een incident in scène zetten, daar onmiddellijk een Amerikaanse aanval op zal volgen? Dat er van coördinatie sprake is, is al lang geen geheim en als de jihadisten vandaag de dag een formidabele strijdmacht vormen dan is dat te danken aan de steun van de VS en andere Westerse landen samen met Turkije en Saoedi Arabië. In een stuk voor The American Conservative beschrijft Gareth Porter dit laatste met veel details.

"Voeren de media ons ten oorlog?"

Vandaag was een omvangrijke delegatie van Oorlog is geen Oplossing aanwezig bij het debat in De Balie "Voeren de media ons ten oorlog?" Senior-journalisten Karel van Wolferen, Stan van Houcke en Willy Van Damme bespreken de rol die de media spelen in het 'verkopen' van oorlogen. Zij blikken terug op de manier waarop de oorlog in Irak aan de man is gebracht. En bespreken de recente berichtgeving over Rusland, Oekraïne, Syrië en China. Voeren de media ons opnieuw ten oorlog? En zo ja, hoe doen zij dit? Met welke gevolgen? Is de kans op een kernoorlog groter dan ooit?

Zie in dit verband ook de bijdrage van Kees van der Pijl aan het BITS-symposium in Barcelona.

Amerikaanse strategie in Syrië kan tot grote oorlog met Iran leiden en mogelijk met Rusland

Het neerhalen van een straaljager van het Syrische regeringsleger door een Amerikaans gevechtsvliegtuig boven Syrisch grondgebied, op 18 juni, enkele dagen later gevolgd door het neerschieten van een Iraanse drone, heeft het Westen een stap dichter bij een grote oorlog met Iran en mogelijk met Rusland gebracht. Dit zijn geen ongelukken meer. Er is een kennelijke strategie van de kant van de VS die niet veranderd is sinds het presidentschap van Obama en die in zekere zin volgt uit de oorlogsverklaring aan de wereld na 11 september 2001. Velen zullen zich herinneren hoe het neoconservatieve Project for a New American Century in het sleuteldocument van 2000, 'Rebuilding America's Defenses' pleitte voor absolute militaire dominantie door de Verenigde Staten. De beruchte frase daarin dat slechts een 'nieuw Pearl Harbour' de noodzakelijke strategische veranderingen er door zou kunnen krijgen, werd bewaarheid met de aanvallen van 9/11. Sindsidien hebben de VS het Westen dieper in een nooit eindigende, mondiale oorlog meegetrokken en de situatie in Syrië vandaag kan alleen maar in dat perspectief worden begrepen. 

In het bredere kader van een oorlog tegen de wereld, die door de VS is ontketend en waar de EU sullig achteraan hobbelt, lijken de Amerikaanse acties in Syrië voornamelijk geïnspireerd te zijn door de noodzaak om de Shi'itische gordel te doorbreken die loopt van Hezbollah in Libanon, via het Assad-regime in Syrië en de eveneens pro-Iraanse regering in Irak, tot aan Iran zelf. 

Wordt MH17 ons 9/11? (23) De propagandaoorlog rond de Seversjenno Sekretno documenten

De documenten in het Russische blad Seversjenno Sekretno waarop ik eerder commentaar leverde, blijken nu een aantal in het oog springende fouten te bevatten—mogelijk iets te veel in het oog springend. Deze zijn aan het licht gebracht door een Bulgaarse blogger, Christo Grozev, die een aantal andere blogspots inclusief die van ons, ervan beschuldigt te dienen als 'echoput van het Kremlin' bij het verspreiden van fake nieuws. Maar zijn verwijt kan ook op een hele andere manier gelezen worden, nl. als een volgende stap in de propagandaoorlog. Of Christo daarbij een bewuste partij is of zelf in de val is gelopen, kan ik niet beoordelen. Maar om de onwaarheden in Seversjenno Sekretno aan het Kremlin toe te schrijven is duidelijk een stap te ver. Het zier er eerder uit alsof allerlei onofficiële onderzoeken te dicht bij de waarheid lijken te komen.

Natuurlijk is het mooi dat iemand die een heleboel weet over de interne aangelegenheden van de Oekraïense inlichtingendienst SBU (in actie op de foto) en die Oekraïens leest, eens nauwkeurig kijkt naar wat de documenten eigenlijk zeggen, naar de formuleringen, en hoe ze gepresenteerd worden. Maar is het echt een weerlegging? 

Wordt MH17 ons 9/11? (22) De documenten uit Soversjenno Sekretno en het onderzoek van Josef Resch

In de vorige blog heb ik weergegeven wat er in de vier documenten staat die in het Russische blad Soversjenno Sekretno zijn verschenen. Bij alle scepsis die in een propagandaoorlog noodzakelijk is om niet op sleeptouw te worden genomen, spoort wat daarin staat met mijn eigen vermoeden dat de NAVO en/of het regime in Kiev, dus de anti-Russische partij in Oekraïne, als hoofdverdachten van het neerhalen van MH17 moeten worden aangeduid.
Maar bewijs? Ook al hebben het Westen en Kiev van het neerschieten het maximum aan profijt getrokken in hun campagne tegen ‘Poetin’, dat sluit nog steeds niet uit dat het mogelijk door rebellen is gedaan, dat het een vergissing van een van de partijen was, en ga zo maar door. Laten we de documenten nu vergelijken met het onderzoek door de Duitse privé-detective Josef Resch. 

In document 4 geeft de SBU-leiding op 28 juli opdracht om het personeel van luchtbrigade A-4101 van Chuguiev (Tsjoegoejev, maar ik hou hier de Engelse spelling aan) over te plaatsen, naast andere overplaatsingen die allemaal de sporen van een luchtmachtactie op 17 juli moesten uitwissen.

Wordt MH17 ons 9/11? (21) Explosieve onthullingen in Soversjenno Sekretno

In een Russisch blad, Soversjenno Sekretno, zijn gedetailleerde onthullingen gepubliceerd waaruit zou blijken dat het coup-regime in Oekraïne verantwoordelijk was voor het neerhalen van vlucht MH17 op 17 juli 2014. De documenten hebben betrekking op een operatie van de Oekraïense geheime dienst SBU om de sporen uit te wissen van een luchtmachtoperatie op die dag. Ik zou misschien mijn schouders hebben opgehaald over alweer een zet in de propagandaoorlog als de details niet zo trefzeker de nog opengebleven vragen beantwoorden waar ik zelf na uitgebreid onderzoek op uitgekomen was. 

In een volgende blog zal ik de informatie samenvatten die met deze nieuwe onthullingen zo goed te combineren is. Maar hier eerst wat de documenten, die in het blad in de vorm van de oorspronkelijke fotocopiën met verklarende tekst zijn afgedrukt, te vertellen hebben. Bij alle scepsis: dit is bijzonder waardevol materiaal. 

Westblok propaganda probeert beslissing in de Nederlandse Senaat te beïnvloeden

Koude oorlogen worden vaak gekenmerkt door gewapende conflicten aan de periferie en intensivering van de propaganda-inspanningen in de kern om de "harten en geesten" van de mensen te bewegen pogingen om territorium en invloed te vergroten te ondersteunen. Oekraïne zou als voorbeeld kunnen dienen, nadat de Maidan-coup in 2014 de invloedssfeer verschoof ten gunste van het (pro)westelijke blok en ten koste van de Russen.

Europa probeerde de staatsgreep te ondersteunen bij de vestiging van zijn legitimiteit door het land stevig aan Europese instituties te binden, met name door Oekraïne een onderdeel van een Europees associatieverdrag te maken. Tijdens de procedurele route van deze belangrijke stap aan de breuklijn van de Koude Oorlog - in de eerste plaats al ontworpen om Oekraïne te belemmeren een zelfde soort bilateraal verdrag met Rusland overeen te komen - ontstond in Nederland weerstand bij de bevolking.

Directe acties tegen de NAVO-top in Brussel

Naast de demonstratie tegen de NAVO-top op 24 mei en de conferentie van de Europese en Noord-Amerikaanse vredesbeweging op 25 mei waren zo'n 150 jonge vredesactivisten betrokken bij meerdere "directe acties" rond de NAVO-top zoals de onderstaande alternatieve bewegwijzering in Brussel: "Waar wil je naar toe? Naar de vrede of naar de NAVO?"

Meer foto's over deze acties, die in tegenstelling tot de demonstratie en de conferentie wèl de NOS-website haalden, zijn te vinden op http://sooc.gr/gallery.php?id=5473 en https://www.facebook.com/pg/agirpourlapaix/photos/?tab=album&album_id=1423232321076686 

Alvast twee foto's van de Stop NATO 2017 conferentie

Een inhoudelijk verslag van de conferentie van de Europese en Noord-Amerikaanse vredesbeweging die georganiseerd werd op een paar honderd meter van de plek waar de NAVO-leiders bij elkaar kwamen volgt binnenkort. Daarop vooruitlopend een tweetal foto's:

Vanuit Oorlog is geen Oplossing sprak Kees van der Pijl tijdens de plenaire ochtendsessie over "NATO, Military spending & Arms industry: A Political Economy of the New Cold War?"

Het slotpanel aan het eind van de conferentie waar de conclusies van de verschillende workshops en 'special sessions' werden gedeeld.

Eerste foto's vanuit de bus naar Volkel en Brussel

Een goed gevulde bus met rechts voorin SP Tweede Kamerlid Sadet Karabulut die in de bus te horen kreeg dat haar motie over wapenleveranties aan Saoedi-Arabië in haar afwezigheid door de Kamer is aangenomen.

Onderweg een korte actie bij de hoofdpoort van Volkel, waar Amerikaanse kernwapens zijn gestationeerd,

 Een wit spandoek valt wel op in de bonte stoet die door Brussel trok..

En behalve politie was er ook het een en ander aan militairen aanwezig,

Vervoer naar NAVO-top Brussel | demonstratie 24 mei conferentie 25 mei 2017

UPDATE d.d. 9 mei 2017 - iets meer informatie over activiteiten in Brussel.

Woensdag 24 mei en Hemelvaartsdag donderdag 25 mei vindt in het spiksplinternieuwe gebouw van de NAVO in Brussel een NAVO-top plaats. Daartegen worden acties georganiseerd.

Oorlog is geen Oplossing heeft vervoer geregeld voor zowel woensdag als donderdag. Op woensdag rijdt er heen en terug een bus vanuit Amsterdam, via Utrecht en Brabant naar Brussel. De bus naar Brussel op woensdag 24 mei heeft de volgende haltes en instaptijden:

11:00 uur Amsterdam Centraal (Victoria hotel)
12:00 uur Utrecht Centraal (Veemarktplein)
12:45 uur Den Bosch Station
Daarna: een tussenstop bij vliegbasis Volkel voor een korte actie.
De demonstratie is van 17:00 tot 22:00 uur bij het NAVO-gebouw.

Na afloop van de demonstratie zal de bus ook weer terugrijden naar Brabant, Utrecht en Amsterdam. Houd er rekening mee dat je met name in Utrecht en Amsterdam rond of na middernacht aankomt en er dus weinig openbaar vervoer zal zijn om verder te reizen.

"Geen oorlog met Rusland!"

In het kader van de sprekerstournee in de aanloop naar de NAVO-acties in Brussel, geven we het volgende persbericht van Enschede voor Vrede weer:

Op donderdagavond 11 mei a.s. organiseert Enschede voor Vrede vanaf 19.30 uur in de Wonne (Noorderhagen 25, Enschede) een vredestuinbijeenkomst met als titel “Geen oorlog met Rusland!”. Dit mede met het oog op de landmachtmanifestatie die twee dagen later, op zaterdag 13 mei, in het Volkspark zal plaatsvinden en waartegen Enschede voor Vrede dan ook zal protesteren.

Hoe de NAVO- en EU-discipline in Frankrijk gehandhaafd wordt. De kandidatuur van Macron

De eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen verliep in vele opzichten uiterst dramatisch. Niet in de laatste plaats door de terreuraanslag op een van de laatste dagen, die een streep trok door de opmars in de peilingen van Jean-Luc Mélenchon. Mélenchon had in 2012 samen met wat er over is van de Franse communistische partij, ook een gooi gedaan en haalde toen een teleurstellende 11 procent. Ditmaal koos hij voor een onafhankelijke inzet met La France insoumise, 'Het Frankrijk dat niet buigt'. Met een programma van radicale sociale en ecologische maatregelen en de belofte om uit de NAVO te stappen, en vooral dankzij de redenaarsgaven van de kandidaat en zijn spectaculaire campagnetechnieken, wees alles op een veel en veel beter resultaat. Totdat...

Mélenchon was de absolute tegenpool van de uiteindelijke winnaar van de eerste ronde en de meest waarschijnlijke nieuwe president, Emmanuel Macron. Net als de andere twee voornaamste kandidaten, Fillon (traditioneel rechts) en Le Pen (extreem rechts), was Mélenchon voor ontspanning met Rusland. Daardoor was Macron de enige NAVO/EU-kandidaat. Zijn opmars is dan ook stap voor stap mogelijk gemaakt door de Euro-Atlantische machtsstructuren. Na de École Nationale d’Administration (ENA), waar de Franse elite wordt opgeleid, werd Macron in 2002 stagiaire bij Henry Hermand, een onroerend-goedmagnaat die een neoliberale Derde Weg in Frankrijk ondersteunde, in de geest van Bill Clinton en Tony Blair. Jacques Attali, adviseur van de voormalige Socialistische president Mitterrand, maakte de toen 29-jarige Macron in 2007 rapporteur van een commissie die moest onderzoeken hoe zo'n politiek in de praktiijk kon worden gebracht. De overheid verkleinen, sociale bescherming wegnemen, privatisering en liberalisering, het werd in Macrons rapport allemaal gepresenteerd als 'voorbij links en rechts'.