Weer een Westers geopolitiek fiasco. Merkel probeert schade in Oekraïne te beperken

De staatsgreep in Kiev die nu een jaar geleden met EU- en NAVO-steun werd uitgevoerd, is op een debacle uitgelopen. Eerst werden de nieuwe machthebbers op het Witte Huis onthaald, vervolgens werd het coupregime van Jatsenjoek aangemoedigd om de federalisten die in het oosten tot bezettingen waren overgegaan, militair aan te pakken. 

Wat dat betekent zien we hieronder, op een foto die rond Pasen vorig jaar genomen werd, nadat CIA-directeur Brennan in Kiev was geweest en de campagne tegen de ‘terroristen’ was gestart. Omdat het leger van Oekraïne nauwelijks inzetbaar is en weinig animo had voor deze strijd (i.t.t. de vrijwilligersbataljons met hun ultranationalistische of zelfs neo-nazi signatuur), bepaalden de strijdkrachten van Kiev zich tot beschietingen. 

Op de foto draagt een Oekraïense arts, Michael Kowalenko, een kind dat bij de beschietingen is geraakt naar een ziekenhuis, waar hij zal vaststellen dat ze al dood moet zijn geweest op het moment dat de foto werd genomen.

Wat is er bereikt, behalve deze gruwelijkheden?

Akkoord in Minsk, maar niet iedereen doet mee. De EU ook niet

Bij alle opluchting over het in Minsk gesloten akkoord om een eind te maken aan de bloedige burgeroorlog in Oekraïne, hebben de eerste tegenstemmen zich al hoorbaar gemaakt. Antiwar.com meldt dat Dmytry Yarosj, de aanvoerder van de neo-nazi formatie Rechtse Sector, heeft verklaard dat met ‘terroristen’ geen akkoord kan worden gesloten en dat wat zijn groep betreft, de strijd wordt voortgezet. 

De federalisten in het oosten (foto) gaan er op hun beurt van uit dat de Oekraïense troepen die ze hebben ingesloten bij Debaltseve, zich onder de bepalingen van het akkoord moeten overgeven. Vandaar dat in die corridor, die de communicatie tussen Loegansk and Donetsk bemoeilijkt, de beschietingen over en weer doorgaan.

Oekraïne-wapenstilstand slecht nieuws voor NAVO en EU

De gisterennacht van elf op twaalf februari bereikte overeenkomst om de zware wapens van beide partijen terug te trekken van de frontlijn in Oost-Oekraïne kan het einde betekenen van de poging van de NAVO en EU om Oekraïne onder controle te krijgen. Nu is er een basisakkoord, gesloten zonder dat Amerika en Engeland daarbij betrokken zijn geweest, en dus kwetsbaar voor sabotage uit die hoek. De dag na het akkoord werd door het regime in Kiev al bekend gemaakt dat er tijdens de onderhandelingen 40 Russische tanks met ondersteunend materieel de grens waren overgestoken, Oekraïne in. 

Dat er echter ook in de VS genoeg oppositie is tegen voortgaande oorlog blijkt uit een bericht in The Washington Free Beacon op 12 februari dat eerdere meldingen vanuit Oekraïne over Russische tanks bedrog waren. Zo werden in december door Oekraïense parlementsleden foto’s aan een Amerikaanse senator gepresenteerd die later genomen bleken te zijn tijdens het Russische tegenoffensief tegen de Georgische aanval op Zuid-Ossetië in 2008. 

Weer dicht bij een oplossing in Oekraïne—en weer liggen Washington en Londen dwars

Afgelopen zaterdag 7 februari waren kanselier Merkel en de Franse president Hollande in Moskou, nadat ze eerst Kiev hadden aangedaan om daar te overleggen met Porosjenko. Aangezien diens militaire offensief tegen de eigen bevolking in het oosten op een volledig debâcle dreigt uit te lopen en de economie van het land op instorten staat, is er in Kiev opeens weer interesse om tot een vreedzame oplossing te komen. Ook John Kerry was met zijn ploeg (inclusief Victoria ‘f**k the EU’ Nuland) in Kiev, maar ze lieten de kans om Merkel en Hollande te spreken lopen. Want nog niet eerder was de breuk tussen Amerika en het ‘oude Europa’ zo groot.

De VS, met Londen er zoals altijd trouw achteraan, sturen in Oekraïne aan op een vernedering van Moskou. In zijn meesterlijke Frontline Ukraine (IB Tauris, 2015) analyseert Richard Sakwa de strijd daar als een tussen de ‘monisten’, die een éénduidige Oekraïense nationale staat willen, en de ‘pluralisten’, die de multinationale samenstelling van het land als uitgangspunt nemen.

Wordt MH17 ons 9/11? (4) Satellietverkeer en Malaysia Airlines

Enkele dagen terug ontving ik van een contact in Kharkov een rapport van de Russische geografische website Neogeography.ru over het satellietverkeer rond de datum van het neerhalen van vlucht MH17. Eén dag vóór het drama verlegden Amerikaanse satellieten plotseling, zonder dat daar aanleiding voor was, hun centrale aandachtssector naar het gebied waar de ramp zou plaatsvinden; op de 17de verdwenen ze. Ik vat de kern van het rapport samen. Hieronder de sector die op de 16de werd gefotografeerd (toelichting zie onder).

Neogeography.ru maakt gebruik van het feit dat tegenwoordig zo’n 70 procent van het Amerikaanse inlichtingenwerk geprivatiseerd is (zie Peter Dale Scott’s nieuwste boek, The American Deep State), vnl. naar Booz Allen Hamilton (de werkgever van o.a. Edward Snowden), SAIC, en in dit geval, DigitalGlobe, dat een monopolie heeft op de Americkaanse markt voor hoge-resolutie waarneming op afstand. Normaal is hun satellietwaarneming voor zowel commerciële klanten als voor de Amerikaanse inlichtingendiensten bestemd, maar in dit geval hoofdzakelijk voor de laatste. 

Ooggetuigeverslag uit Latakia (Syrië)

Latakia-inwoner Lilly Martin Sahiounie schrijft: "Latakia Update: 25 januari 2015: 05:00. 3 raketten sloeg in op Latakia, Syrië. 2 van hen raakte het midden van Latakia, de zgn. ronda-a-bout (een rotonde) genaamd Hotel Harroun stad. 2 personen dood en 9 gewonden, sommige van hen kinderen. 2 taxi's werden verbrand, en 14 auto's werden beschadigd. De derde raket sloeg in op Al Thawra Highway, geen gewonden daar. Het Vrije Syrische Leger, dat 100% wordt ondersteund door de overheid van de VS Obama, stuurde onlangs 6 miljoen dollar als extra steun aan de FSA, 600 miljoen dollar van de Amerikaanse belastingbetaler geld om wapens te sturen/kopen in Syrië en onschuldige burgers te vermoorden.

De raketaanvallen op Latakia zijn al een 1 jaar aan de gang. Het Vrije Syrische Leger, de door de VS gesteunde troepen, kregen een GRAD raketsysteem. Het is eigenlijk een grote vrachtwagen met een batterij raketten cilinders op de rug. Het duurt een paar minuten tussen het laden en schieten. 

‘Drie minuten’ verwijderd van een wereldramp. Delegatie Amerikaanse legertop in Kiev

Vorige week kwam het Bulletin of Atomic Scientists, in 1945 opgericht door Amerikaanse atoomgeleerden, met een verontrustend bericht. De klok die aangeeft hoeveel minuten we (figuurlijk) verwijderd zijn van een ramp die een eind maakt aan alle leven op de planeet, staat op 3 voor 12. Het beste punt dat we in dit opzicht bereikt hadden was 1991, toen de Sovjet-Unie instortte: 17 voor 12. Daarna is de VS met gebruikmaking van de NAVO begonnen aan een opmars richting de Russische grens die de wereld aan de rand van een nucleaire confrontatie heeft gebracht. En als we dat al weten te vermijden, dan zal het klimaat ons de das om doen. 

Tijd dus om generaal Fred Hodges (foto), commandant van de Amerikaanse strijdkrachten in Europa, naar Kiev te sturen.

De NAVO-opmars is één aspect van de levensbedreigende situatie; de andere is het volledig falen van de regeringen om koers te zetten naar een groene economie. Alleen al afgelopen jaar is er weer $660 miljard geïnvesteerd in nieuwe bronnen van olie en gas. Als ik ’s zomers in de buurt van Alkmaar fiets zie ik zelfs bij ons een afgeschermd complex ter grootte van een voetbalveld, met een boortoren eruit stekend, waarvan ik bij navraag heb vernomen (het is helemaal met anonieme schermen afgezet) dat het hier gaat om schaliegas/-oliewinning. Dus terwijl twee-derde van de huidige, met conventionele middelen te winnen mondiale olie- en gasreserves eigenlijk in de grond zouden moeten blijven om ons van een klimaatcatastrofe af te houden, gaan we in drassig Noord-Holland het grondwater vervuilen met chemicaliën om nog extra olie en gas lang on-conventionele weg te winnen.

Politiek als theater. Nog een keer ‘Je suis Charlie’

Het heeft even geduurd maar ik ben over de eerste schrik heen: ik ben niet de enige die twijfelt aan de officiële lezing inzake de aanslag op Charlie Hebdo en het al even gruwelijke toetje uit de kosjere supermarkt. Daders allemaal doodgeschoten. Als het gaat om wat hun motieven en wie hun opdrachtgevers waren, zal hun stem nooit meer gehoord kunnen worden. Ja, uit Jemen kwam nog wel het bericht dat al-Qaeda de aanslagen opeiste, maar dat duurde even, nadat het al eerder door de Franse pers was ‘vastgesteld’.

In de media werden onze regeerders gepresenteerd alsof ze aan het hoofd van een grote demonstratie liepen. Maar zoals uit onderstaande, van grotere hoogte genomen foto blijkt, deden ze gewoon alsóf, compleet met vastberaden gelaatsuitdrukking.

Politiek is theater. Dat wisten Nietzsche, Mosca, en andere denkers die zich op het eind van de 19de eeuw bogen over de vraag hoe machthebbers, d.w.z. de economisch en politiek heersende klasse die per definitie een minderheid is, in een massamaatschappij toch aan de macht kan blijven. Hoe? Je moet een pakkende voorstelling organiseren, met thema’s die de harten sneller doen kloppen (ik vat even samen). Vandaag de dag betekent dat, oorlog en geweld zolang als het duurt, alles om de crisis van milieu en maatschappij die wordt veroorzaakt door een niet meer functionerende economie, uit beeld te houden. 

Netanyahu in Parijs. ‘Je suis Charlie’

Alles stond gisteren in Parijs in het teken van de verontwaardiging over de aanslag op Charlie Hebdo. Maar er was een groot verschil tussen de meer dan twee miljoen mensen op straat, en de rond 40 regeringsleiders en –vertegenwoordigers die daar samenkwamen. Tussen de betogers was een geest van verbroedering, zoals moslims die witte rozen uitdeelden en met mensen van joodse afkomst op de foto gingen. De leiders daarentegen, zoals verwacht, beraadden zich vooral op verdere strijd tegen het vermeende moslim-extremisme. Kunnen ze eigenlijk nog regeren zonder oorlog?

De Franse en Britse ministers van binnenlandse zaken gaven een verklaring uit waarin ze eisten dat de internet- en communicatiebedrijven nauwer samenwerken met de veiligheidsdiensten. Wat Theresa May niet openlijk kon zeggen, werd in de Sunday Telegraph verwoord door haar partijgenoot en oud-minister van defensie Liam Fox. De inlichtingendiensten moeten onbeperkt toegang hebben tot het internet, en het moet afgelopen zijn met kranten zoals The Guardian, die Edward Snowden behulpzaam was om ‘met 58,000 dossiers van o.a. de GCHQ’ (Britse tegenhanger van de NSA) naar Moskou af te reizen, waarmee vitale gegevens voor de terreurbestrijding belandden in handen van... de Russische geheime dienst.

Van Syrië naar Parijs. Doelwit Charlie Hebdo

Enkele jaren terug zag ik op vakantie in Frankrijk een stukje van een ronde-tafelgesprek op tv waarin een schrijfster vertelde over de psychologie van Arabische mannen. Inzake dood en sterven zouden zij andere opvattingen hebben dan wij in Europa gewend zijn. In het voorbijgaan zegt ze ook nog dat veel leiders van zgn. Islamitische terreurorganisaties in dure appartementen in Parijs en Londen wonen. De gespreksleider vraagt tussen neus en lippen door, ‘is dat echt zo?’ waarop ze bijna haar schouders ophaalt alsof dat vanzelf spreekt. 

Onwillekeurig moest ik daaraan terugdenken toen ik gisteren hoorde over de moorddadige aanslag op de redaktielokalen van het satirische weekblad Charlie Hebdo.

Nog altijd geen aanslagen in Frankrijk, aldus een van de laatste cartoons in het blad voor het bloedbad. ‘Let op!’ ‘U hebt nog tot eind januari om uw beste wensen over te brengen’. En van wie zouden deze ‘wensen’ nu dan afkomstig zijn?